İyi geceleer & Yaşlılık….

Bayramın 1. günü nasıl geçti.?Kurban kestiniz mi? Artık çoğu kimse kesmiyor,ya fiyatların artışından veya onun telaşına girmek istemiyorlar. Kesildiğinde dağıtma işi ,et bölümü zoruna gidiyor bazılarınında … Bu arada  bağış yapanlarda çok. Biz de birkaç senedir Silahlı kuvvetlere bağış yapıyorduk,onlar yerimize kesiyorlardı,ama bu sene hayvan yetişmemiş bağışlara ,onun yerine başka yere  bağış yapmışlar.Ne ise herkesin bağışlarını Allah kabul etsin…

Size birşey söyleyeyim mi, ben, bu sene ki bayramdan birşey anlamadım. Ya dün çocuklar geliyor bayramda diye kendimi fazla kaptırdığım için midir nedir,pek tat vermedi bu yılki kurban bayramı.Çocuklarda gelmedi,tatil kısa, dinlenelim demişler.

Umarım sizin iyi geçiyordur bayramınız,sevdikleriniz yanınızdadır.Sağlık ve sihhat içindesinizdir.

Sağlık sıhhat değince… Yaşlılık çok zor birşey…Kayınpederim var benim 87 yaşında. 4 ay önce nasıl dinçti anlatamam. Ama 1 ay Ankara’ya gitti,söz dinlemeyip,hemen çaptan düştü. Şimdi yine 2 ay öncesine göre iyi maşallah. Ama yedireceğim diye canım çıkıyor. Zorla  besliyorum.

Bazen düşünüyorumda ne idi ne oldu…Zaman ne büyük değişiklikler yapıyor insanda…Gençken tahmin edemiyorsunuz yaşlanacağınızı.

Ayakkabısını zor giyiyor,kabanını giyerken yardım gerekiyor.Oturup kalkması kısıtlı..Bundan 10 sene öncesini düşündüğünde, asla böyle olabileceği insanın aklına gelmiyordu. O da kabulblank edemiyor ve hala, ya ne oldu bana niye şu hareketleri yaparken zorlanıyorum,niye her yerim ağrıyor diyor. Yaşlandın babacığım diyemiyorum. Sen çok yemek yersen ,ağrıların gider diyorum…

Boş boş oturuyor camın önünde.Akşamı bekliyor,akşam oluyor yatıyor,sabahı bekliyor.

Kendi babamı düşündüm birden, son zamanları hayattan zevk almamaya başlamıştı babam. Anneni özledim demişti bir gün.. Gerçekten özlemiş olmalıydı.Son zamanları yaptığı şey devamlı kuran okur olmuştu. Eski Türkçe de bilirdi.

Sohbet ederdik,eskilerden biraz bahsederdi. Hafızası hiç gitmedi. 84 yaşında vefaat etmişti,ama beyni hep gençti. Ben hiç hatırlamam babamın bir şeyi 2 kere anlattığını. Ahh keşke bende ona çeksem bu konuda..

Her selâ verilişinde dinlerdi,eğer yaşıtıysa şu da gitti,şu da gitti derdi. Sayardı yaşıtlarından kimler kaldığını. Bir ara 2 kişi kaldık demişti…

Ve birgün 9 Şubat 1997 yılında o da gitti. Son zamanları konuşmalarında, yaşamında bir bıkkınlık gözlemliyordum. Artık vaktim geldi diyordu bana..Amaaan baba daha dur hele diyordum. Biliyormusunuz insan artık hayattan bıkmışsa,bir beklentisi yoksa ,bir an önce gitmek istiyor dünyadan bunu keşfettim babamda…Allah yattığı mekanı cennet eylesin..Bugün ziyaretine gidemedik,inşallah kısmetse yarın gideceğiz.

Bu akşam ablamla sohbet ederken söyledi,doktor yaşlı hastalarda soruyormuş,pijamasını sabah uyandığında değiştiriyormu diye. Eğer pijama çıkıp ,günlük kıyafet giyiyorsa ,hayata bağlılığı devam ediyor demek miş.

Düşünüyorumda kayınpederimin sabah ilk işi pantolonunu ve gömleğini giymek olur.Umarım bu isteği hep devam eder..

Off off arkadaşlar yaşlılık zor iş.Çok şükür ki onlar şanslı. Bizim gibi kendileriyle ilgilenen evlatları var.

Biz ne olacağız bakalım…

Başımızdan aklımızı,vücüdumuzdan sağlığımızı Allah esirgemesin…

Bayramın 1. Gününe biraz acıklı bir yazımı oldu ne.((((

Kusuruma bakmayın,siz keyfinize bakın,yaşlılıkda neymiş???

Biz hiç yaşlanmıyacağız ki….)))))))İyi geceler..

 

Hakkımda Nilgun

blank
Sinop'ta yaşayan, Sinop'lu bir bayanım. Gezmeyi, yüzmeyi, konuşmayı, sosyal aktiviteleri çok severim. İnsanlara yardımcı olmak beni çok mutlu eder.Ve tam bir Sinop Aşığıyım. Bu kadar yeterli mi?)))

İlginizi Çekebilir

blank

Sinop özlemi çekenler…..

Merhaba sevgili okuyucularım..Nasılsınız?Ben iyiyim çok şükür. Corona günlerinde yürüyüş yaparak, ya da tekneyle balığa çıkarak …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.