Sinop’tan merhaba..Ben döndüm..

Döndüm..

Merhaba sevgili okuyucularım, 2gün önce güzel Sinop’uma geldim.

Kısa ve yorucu bir gezi oldu benim için.

Önce İstanbul’a gittik, o gün ablam ve yeğenimle buluştuk, akşamda kızımın arkadaşı Nuran’a yemeğe davetliydik.

Giderken Koç Üniversitesine uğradık, süper bir yer.

Bir gün sonrada deniz otobüsüyle Bursa’ya gittik. Deniz otobüsü çok büyük rahatlık. Yolculuğumuz giderken 2 saat bile sürmedi. Biletleri de internetten kızım 1 hafta önce almıştı, kişi başı 15 tl ödedik. Bu arada, eğer böyle deniz otobüsüyle seyahate gideceğiniz yerler olursa, biletinizi önceden alın çok ucuz oluyor. Biz giderken 15 tl ye gelirken 1 gün önce aldık, kişi başı 30 tl. ye döndük. Daha da geç alsak daha fazla ödeyecektik, aklınızın bir köşesinde bulunsun diye yazdım.

Bursa’ya geldiğimizde gideceğimiz Kervansaray Termal Otel, Çekirge’de olduğu için, arkadaşlarımın bize tavsiye ettiği şekilde gitmek zor geldiğinden, taksi tuttuk. 60 tl . ye götürdü bizi taksi. Burada devamlı fiyat yazmamın sebebi, yolunuz düşerse, bilginiz olsun istediğim için.

Haa bir şey daha var. IDO’ya biz Hacıosman’dan metroya binerek gittik. Yenikapı’da indik. Ve metro çıkışında belediye, yolcuları İDO’ya taşıyan bir servis aracı koymuş, onunla ücretsiz gittik. Çok da iyi oldu, hiç beklemedik.

Otelimizi daha önce ayarlamıştık. Bu konuda da sizi aydınlatmak istiyorum. Bu otelleri kış dan, hep tur şirketleri almış. Biz direk otelden rezervasyon yaptırmak istediğimizde tur şirketi fiyatının 2 katını söylediler. Sonra bizde ETS turdan rezervasyon yapıp ,otelimizi ödedik.

Otel 5 yıldızlı, çok lüks tü. Bizim bu oteli tercihimiz, termal havuz ve hamamının oluşuydu. Daha önce Havza’da ki Ancere Otelle mukayese götürmez, ama onunla hemen hemen aynı fiyattı.

Arap ve  Japon müşterilerde çoğunluktaydı. Açık ve kapalı yüzme havuzları vardı. Hava maalesef çoğu zaman yağışlıydı. İnanın soğuk havada, açık yüzme havuzunda yüzmekte büyük keyifti.

Zaten ilk gittiğimiz gece arkadaşımın kızının düğünü oldu. Daha önce Sinop’ta nikahını yapmıştık, bu defada oğlan tarafının memleketi Bursa’da düğüne gittik.

Çok güzel oldu. Girişteki ilk dansları muhteşemdi. Çok güzel oyun oynuyorlar. Biz de ara ara eşlik ettik.

 

Düğün sonrası otele dönerken bizi dürümcüye götürdüler, Galiba adı Dede’nin yeri 2 idi. Süperdi dürümleri, meğer orada ünlüymüş. Gecenin bir yarısı afiyetle yedik. Bir şey daha dikkatimi çekti, bu tür yerler inanın saat 24.00 den sonra dolup taşıyor.

Otelin kahvaltısında da yok yoktu. Orada değişik bir omlet yapması öğrendim.)))Yarın eşime pişireceğim.2.gün, daha önce Bursa’da yaşamış arkadaşımın ablası, bize Bursa’yı gezdirdi. Ama daha çok da alışveriş bölümlerini. Heryer havlu, kese, kestane şekeri satan yerlerle doluydu. Oraya gidip de tabi havlu, kese, kestane şekeri almadan dönülmezdi.)))Birde el yapımı deri ayakkabılar çok uygun fiyatlıydı, gitmişken planda olmasa da bizlerde aldık.

Eeee Bursa değince akla İskender Kebap geliyor tabii. En ünlüsünü bulduk. Uludağ Kebapçısı Cemal Cemil Usta . Yeni yer açmışlar ama bize eski yerini tavsiye ettiler, oraya gittik. Aslında çok küçük ve salaş bir yer, ama İskenderi…..anlatmakla bitmez gerçekten. Magazin dünyasından tanıdığınız ne kadar ünlü varsa mekanda çekilmiş fotoğrafları duvarları süslüyordu. Afiyetle bizde yemeğimizi yedik ve otele dönüp biraz havuz ve hamam sefası yaptık.

Arkadaşlarımızın bazıları o gece döndü, biz 3 arkadaş 1 gece daha kaldık. Otelimiz merkezi yerde olduğu için gece saat 22.30 da dışarı çıktık, yine bir lokantada yemek yedik.)))Ama göreceksiniz, eğlence veya düğünlerden çıkanlar bu mekanları saat 24.00den sonra dolduruyorlardı.

Sabah uyandığımızda  otelin termal havuzuna gideceğimize Bursa’yı biraz gezelim istedik ve Ulu Çınar altına gittik. Yine taksiyle gittik. Taksi fiyatları uygun geldi bize.

Çınar altı çok kalabalıktı, herkes kahvaltı yapıyordu. Ama mekan çevresinde satılan o dutlardan yemeden olmazdı. Neredeyse 1kilo beyaz , yarım kilo kara dut yedik.Ama öyle güzeldi ki, yemesek olmazdı yani…

Çınar ağacı 600 yıllık bir ağaç, çapı 3metre, çevresi 920 metre, yüksekliği 35 metre. Ağacın bazı dallarının altına demirden destek koymuşlardı. Kahvemizi içtik, dutumuzu yedik ve yine aynı taksi bizi gelip aldı. Saat 14.30 da deniz otobüsümüze yetişmek için Mudanya’ya gidecektik, erken ayrılmak durumunda kaldık. Yine aynı taksiyle de Mudanya’ya gittik.

Bu defa deniz otobüsümüz Çınarçık ve Armutlu’ya uğradı. Ve İstanbul’a gelince de aynı yöntemle evimize geldik. Metro çok büyük kolaylık gerçekten.

Öbür gün İstinye Parka gittik. Ata Demirel’in son filmi ‘’Niyazi Gül Dörtnala’’ yı izledik. Ehh işte, şöyle böyle bir filmdi .Sinemadan çok ortamı tenefüs edelim istedik. Biletler 20 tl.. Bize göre çok pahallı yani, mısır patlağı ve kolada alırsan sanırım kişi başı, 35 tl ye filan geliyor. Önceden Sinop’ta Deniz Sinemasına 7.tl ye giderken pahallı derdik, artık bunu siz düşünün. İstanbul paran varsa güzel. Veya kısa gezilerde. Yaşamak istersen çok zor ve pahallı. Ohh iyi ki Sinop’ta yaşıyoruz.

2. gün Telli Baba’ya gidip duamızı yaptık ve oradan da yürüyerek Rumeli Kavağı’na gittik. Çok yakınmış. Balıkçı barınakları, yan yana resturanlar, alçak yapılı evlerle, sanki bir kasaba havasında göründü gözüme. Daha önce arabayla geçmiştim , böylesine ilk gidiyordum. Zaten meydana girince hemen resturan çalışanları 1 dakika size bir şey söyleyen bilirmiyiz diye yolunuzu kesiyorlar. Ve başlıyorlar 15 adet midye, 7 tl veya 5 tl, tatlı kahve çay ikramımız diye sizi içeriye çekmek istiyorlar.

Biz henüz acıkmadık sonra diye kurtulduk dillerinden. Biraz daha dolaştık, bu arada birlerine en iyi midye tavayı nerede yiye biliriz diye sorduk. Bizi Spor Kulübü Tesislerine yönlendirdiler. Çay bahçesi görünümündeydi. Bir porsiyon midye tava (20 adet) 10 tl dediler. Oturduk ve siparişimiz geldi. Sevgili okuyucularım….Bu nasıl bir midyeydi….Bu ne güzeldi…Tek kelime ile harikaydı. Ciddi söylüyorum, böylesini ilk yedim. Hiçbir yağ kokusu ve tadı yok,çıtır çıtır harikaydı. Daha önce Anadolu Kavağında, Şampiyonda ve birçok yerde yedim ama bu tadı ilk keşfettim. Artık İstanbul’a her gidişimde orası uğrak yerimiz olacak.

Günler uzun malum, dönüşte Metro City AVM ye gidelim dedik, minibüse bindik ve İstanbul’un trafiğine yakalandık. Bir ara trafik düğüm oldu, dönüşte yine metroyla geldik. Akşam oğlum yemeğe götürdü, sahilde yürüdük keyifliydi. Ama güneş hiç kızdırmadı, hep üstümüzde kalın bir şeyler oldu.

Öbür gün planımızda Haliç tarafında ki Rahmi Koç Müzesi vardı. Ama uyandığımda çooook yorgun olduğumu hissettim ve en iyisi başka defa gideriz diye programı değiştirip, yine bir Avm olan Cevahir’e gittik, dolaştık.

Eee günler sayılı olunca öbür günde Sinop’a geldik. Uçağımız öğleden sonraydı, sabah uykum kaçtı, yürüyüşe çıktım. İstanbul’un boş sokaklarını gördüm. Denizde pek sakindi, Sarıyer’e yürüdüm.

Sonra da arkadaşlarımla kahvaltı yapıp, yollara düştük…

Ve işte bu kadar gezmenin sonucu Sinop’a döndüğümde , tüm işler beni bekliyordu. 15-20 kez çamaşır yıkadım, ütüler, ev temizliği derken  çoook yoruldum. Ama şikayet etmiyorum tabiî ki, olacak o kadar.)))))Olmasa iyi olurdu da, neyse))))

Ve Sinop ‘ta öyle yaz sıcağı yok. İnşallah ramazan böyle geçer, serin serin orucumuzu tutarız.

Hepinize şimdiden hayırlı ramazanlar diliyorum. Ve Sinop’tan kocaman sevgileeeer…