Toplumun bize dayatmalarını elimizden geldiğince yerine getirmeye çalışıp; okuduk, iş sahibi olduk. Evlendik, çocuklarımızı büyütüp; belki de torun sahibi bile olduk. Bunları hep başkaları için yaptık. Şimdi?… Şu an kendimiz için bir şeyler yapma zamanı değil mi?… Bu zamanı kaçırmadan kendimiz için yaşamalıyız. Benim zamanımın çocukları orta yaşa geldi de geçiyorlar belki de… öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, sanki zaman çok hızlı akıyor. Kilometrelerce uzaktaki arkadaşlarımıza bir tıkla ulaşabiliyoruz.
Teknolojiyi doğru kullandığımızda çok güzel faydalanabiliyoruz. Okul arkadaşlarımıza, gençlik aşklarımıza bir tıkla ulaşabilmekteyiz.
Masum duygularla yaklaştığımız kişiye yıllar sonra ulaşıp, adrenalimizin tavan yaptığını hissedebilmekteyiz. Yanlış seçimler yapmış, yanlış birliktelikler yaşamış kişilerin belki de hayata son hamlesini yapmasıdır. Aşkın yaşı yok desek de, her yaşta aşk farklı yaşanıyor elbette… Onyedi onsekiz yaşlarında yaşadığımız aşkla, ellili yaşlarda yaşanan aşklar bir olamaz belki de… Belki de yıllara meydan okumadır, kim bilir?…
Son baharda yaşanan aşklar da, ilk aşklar kadar etkili ve hesapsız olamaz mı?
Tüm sevgililerin sevgililer gününü kutluyorum. Sevgiyle kalın…
Nalan Hak
Kaleminize saglik.Gercektende kendimiz icin yasamaya yillar sonra basliyoruz.Omrumuzun son demi son baharı misali asklar.Umutlar.Yeniden hissedebilmek kalbimizin pırpırlarini ve nefes alislarin siklasmasini cok guzel.Sanki lise yillari elliden sonra yeniden yasaniyor.Acaba ASK tekerrurden ibaretmi diye dusunmeden edemiyorum