NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Bugün hayırlı işler yapmanın heyecanını yaşadık.İnternet üzerinden gelen bir mail ile davet almıştım. Ermeni Soykırım iddiası için Büyük Britanya’daki Türk Derneklerini birleşmeye ve konu hakkında bilgilendirmek üzere Govent Garden’da kahvaltıya davet ediyorlardı.Davetin sponsoru Londra’da bulunan ünlü SOFRA zincirlerinin sahibi Hüseyin Özer.İnsan başarılı vatandaşlarıyla gurur duyuyor gerçekten. Restoranlarda çalışanların hepsi Türk, kimisi okumaya, kimisi master yapmaya gelmişler ve kendi evleri gibi bir mekan bulmuşlar.
Londra’da hava yağmurlu olsa da yaşamlarını etkilemiyor her şey o kadar düzenli ki. Saat ondaki kahvaltıya yetişebilmek için evden birlikte çıktık. Çocuklarım beni Piccadlly Circus meydanında bıraktılar, onlar kendi gezmelerine doğru gittiler. Heryeri çok iyi biliyorum ama büyük yer bulmak için zaman kaybetmemek lazım o yüzden gelinim gideceğim adresin haritasını internet çıktı alıp elime vermişti. Adamların ülkeleri öyle planlı, düzenli ve hiç yer değişmiyor dolayısıyla bir sorun çıkmıyor. Yol sorduğunuzda hepsi zarif ve güleryüzle ilgileniyorlar. Tabi dil bilmekte önemli. Buralarda dolaşırken ileri görüşlü annemin bizim dil öğrenmemizdeki büyük katkısını hep minnetle yad ediyorum.
Sabahtan sokaklar turistlerle dolu kimisi bu ünlü yere kahvaltıya geliyor, grup grup okullar müzelere gidiyorlar. Her an hayat var buralarda yaşamak hem keyif hem enerji veriyor insana.Restoranın üst katını toplantıya açmışlar. Kahvaltı hiç Türkiye’yi aratmıyordu. Deri koltuklu beyaz örtülü şık masalar hazırdı. Kahvaltıda nefis bir ekmek, sahanda yumurta, salata, peynir çeşitleri ve çay servisi yapıldı. Konuşmacı olarak Turkish Forum yetkilileri, Ermeni meselesi ile ilgili çalışmalar yapan ünlü tarihçimiz , ilk Londra Türk Derneği kurucusu Kıbrıslı Mustafa bey ve misafirler yerlerini almıştı.
Adnan Menderes zamanında Londra’nın en ünlü caddesi Oxsford Street’te bir binayı Türk evi olarak almışlar.Bugün değeri milyarlarla ölçülen bina büyük bir nimet. Fakat 45 dernek birbiriyle anlaşamadıkları için binayı tamir etmek yerine satmak istemişler ilk kurucular satılsın istemediği için avukata verilmiş sonuçta dava kazanılmış ama tirilyonlar gitmiş. İlk katılmama rağmen etkili bir konuşma yaparak aydınlatmaya ve birliğe davet ettim, çok büyük sevgi çemberine alındım. İnşallah birlik adımı atılmış olacak. Çarşamba günü derneğin yerini görmeye gideceğim.
Birinci konu çözümlendikten sonra sıra Ermeni meselesi konusundaki gelişmelere geldi ve tarihçimizden başlamak üzere söz alanlar oldu. Durum çok vahim görünüyor. Vatan ve yaşam hakkımız sözkonusu olunca, aslında herkes elinden geleni yapmalı.
40 yıldır Londra’da yaşayan ve pek çok faaliyetler yapan Semiha hanım bir teklif sundu. Tate Modern denilen ünlü müzede bir Ermeni sergi açmış, Türkleri jenositle suçluyormuş, ona gidelim ve elimize verilen İngilizce yazılı metinleri vermeye çalışalım dedi, kabul ettik. Sofra’dan çıktık, otobüse bindik ve müzeye gittik, sergi salonuna giriş on paund(27-30lira gibi) . Bilet almak istemedik , sergi kartını aldık, duvar yazılarını okuduk. Sergi sponsoru Amerika’daki çok ünlü Ermeni işadamları. Bu durumda kureatörü istedik . Peru’lu genç bir hanım geldi ve konuyu açıkladık. Medeni insanlar, düzen medeni, hemen elimize birer tane üzerinde “what do you think” yazılı hem zarf hem mektup olacak şekilde bir kart verdiler. Sergiye tepkimizi yazdık, birkaç nüsha İngilizce basılmış notlardan bıraktık.
Sergi salonunun yan duvarında Türkiye’yi kötüleyen bölümü reklam olarak yazmışlar ve karşısında Cafe var. İnsanlar yorulunca bir kahve molası veriyor ister istemez yüzleri bu duvara baktığı için bu yazıyı günde binlerce insan okuyor. Çünkü buralarda müzeler günün her saatinde bayram yeri gibi kalabalık. Bakın adamların beyin yıkama operasyonuna. O sırada iki Fransız gencine konuyu açıkladım, ve elimizdeki kağıtlardan verdim. “Şarkıcı C. Aznavur da Ermeniydi. İki tarafı da dinlemek lazım teşekkür ederiz “diyerek ayrıldılar.
Heyecanlı geçen bir günün özeti bunlar. Su uyur düşman uyumaz diye boşuna söylememiş atalarımız. Buradaki eski Türkler dar imkanlarıyla çalışıyorlar. Sizlerde lütfen internet üzerinden vatanınıza sahip çıkınız. Çocuklarınızı çok küçük yaşlarda kitap, kütüphane ve müzelerle tanıştırınız. Bilgi çağında bilgiyle savaşın içinde olduğumuzu sakın unutmayınız.
Batılı arı gibi çalışırken, bizler kılık kıyafet balo ziyafet zaman öldürmeyelim.
Sağol Nilgüncüm, umarım insanlar faydalanır, düşünür, gerçekten işin boyutu ciddi.Ellerine sağlık.sevgiler.
Bende teşekkür ediyorum size,verdiğniz hizmetlerden ve katkılarınızdan dolayı.
Hatice hanım, Keşke o “ne düşünüyorsunuz” isimli kartı eloktronik ortamda bizede ulaştırabiseydiniz de bizde o müze yetlilisine tepkilerimizi iletebilseydik.
Londra anılarınızı ne güzel anlatmışsınız. Birden kendimi orada hisseder gibi oldum. Oxford Street bitip de karşıda Hyde parka gitmeyip sağa döndüğünüzde Marylebone Road üzerindeki Hotel Metropole de kalmıştık bir süre. Yeniden canlandırmama vesile oldunuz.
Hatice hanım, tepkisiz kalmamanıza çok sevindim. Herkes elinden geleni yapmış olsa bizde en az onlar kadar güçlü sonuçlar çıkarabilirdik. Sevgiler.
Yazınızı okudum Hatice Hanım elinize sağlık Londrayı ve orada yaşananları çok güzel ifade etmişsiniz.Keşke burdada bu tür sergiler olsa gençler bilinçlendirilse tarihlerini bu şekilde öğrenseler Atatürk aydınlığa giden yolu ilk olarak Samsundan başlatmış ama Samsun Atatürk’ten sonra kürtürel açıdan hiç gelişememiş o kadar çok gerideki burada insanlar giyimlerine arabalarına mal varlıklarına bakılarak derecelendiriliyor.Çevremde görüyorum konuşuyorum birçoğunun düşünceleri kalıplaşmış asla geniş ve esnek düşünme kapasitesine sahip değiller çok boş insanlar.Samsunda yıllardır dolaşıyorum Londradaki sergiler gibi bu tarz bir sergi görmedim daha çok cemaatlerin yardım kuruluşlarının kermeslerini gördüm.Maalesef bu sehirdeki aydınlarımız oturuyorlar,eğleniyorlar yada çok meşguller yazılarınızı yakından takip ediyorum.Bende sizin gibi sessiz kalmak değil birşeyler yapmaktan yanayım bana göderdiğiniz e -mail leri arkadaşlarıma gönderiyorum onlarla paylaşıyorum ama bazılarının ilgisini hiç çekmiyor nerde saçma birşey günü kurtaracak şeyler onları takip ediyorlar.Bazen okumuyorlar bile bazıları o kadar farklı düşüncedelerki şöyle diyorlar internette otomatik olarak gönderilen mailleri bilgi kirliliği olarak görüyorlar başkalarının düşüncelerini hazır olarak aldığımızı bu nedenle bu tarz maillerin pek birşey ifade etmediğini.Önemli olan insanın kendisinin birşeyler yazması daha makbulmüş.:)).Buradaki insanlarımız böyle iken bunları nasıl bilinçlendireceğiz gençleri nasıl bilgilendireceğiz.Sizin gibi aydın insanlara ihtiyaç var.