Hande Akın

Hiç bir şey rastlantı değil… Tesadüf dediğimiz Tanrı’nın eli değidi demekse… Birazdan okuyacaklarınız tamamen yaşanmış gerçek hikayedir. Bu hikayenin figüranlarından biri de benim. Ancak; asıl kahraman tüm senaryoyu tüm zamanlarda, tüm boyutlarda yazan Yaradan! Ve ben Yaradan’ın olmadığı, hiç bir hikayenin olmadığını düşünüyorum. Düşünmekten öte buna iman ediyorum. Her şey …

Yaklaşık 10 yıldır televizyon izlemiyordum. Taki ‘’Ufak tefek cinayetler’’ dizisine kadar… Diziyi; karakterlerle özdeşleşmeden, duygulara kaptırmadan, uyanık bir zihinle izlediğimde pek çok farkındalık yaşadım. Eski bir reklamcı olarak algı yönetiminin nasıl yapıldığını biliyorum. Hipnoz dediğimiz şeyin; yani sorgulamadan doğru kabul ettiğimiz herşeyin insana ve yaşamına nasıl etki ettiğini fark etmiştim. …

Her türlü bağımlılığımızın ardında bir yoksunluk var. İhtiyacımız olan bir duygunun, ki bu genelde sevgi ve güven oluyor, doyurulmaması sonucunda, doymak için bağımlılıklar ediniyoruz. Bağımlılıklarımızla kendimizi doyurmaya çalışıyoruz. Bazen de bazı duygu ve korkularımızla yüzleşmemek için onları bastırmak üzere bağımlı oluyoruz. ÖZ’ümüzde aslında istemediğimiz alışkanlıklar ediniyoruz. Bazı alışkanlıklarımız da bağımlılıklarımız… …

Sevgili arkadaşlar, Uzun zaman oldu yazmadım. Bir yakınımın ani vefatıyla zaman adeta durdu. Yaşam durdu. Çok şeyi sorguladım. Anlam yüklediğim pek çok kavram değişti. Anlamlar yerini yeniden anda AŞKla yaşamaya bıraktı… Gönlümden dökülenler geçen hafta bu satırlarda… Yaşamla ölüm arasında… İnce bir çizgide gidip geliyoruz. Bazen ne yaptığımızı bilmeden, Bazen …

Emel; 27 yaşında çok hoş genç bir kadın. Ne için geldiğini bilmeden geldiğini söyledi ama kalbinin rehberliğine izin vermişti. Görünürde arkadaşının tavsiyesi ve yaptığımız seanslardan sonra arkadaşının değişimi onu etkilemişti, biraz da regresyon nedir? merak ediyordu.

Deneyimlediklerin ağzından çıkanlardır. Bunu neden yaşıyorum deme sakın! Bak ne demiştin geçmişte? Neler deneyimliyorsun şimdide? Kısacası; ağzından çıkanı duyuyor musun?

Levent metrosundan çıkıyorum. Gözüm takılıyor, gözleriyle göremeyen, gönül gözüyle gören o adama… Elinde görme engelliler adına çıkan gazete, ayaklarım adama doğru çekiliyor, bir gazete alıyorum. Neden böyle birşey yaptığımı bilmiyorum. Sadece içsel bir dürtüyle gazeteyi alıyorum. Belki de destek olmak adına… Ertesi gün ‘’Kalbin bilgeliğinde yaşamak!’’ seminerim var. Seminerime katılan …

Yoğun günler yaşıyoruz. Yaşamlarımızda; idrakine zamanla vardığımız, deprem etkisinde büyük değişimler oluyor. Böyle zamanlarda; çok güçlü bir şekilde hayatı sorguluyoruz ve genelde şükür duygumuz yükseliyor. Geçmiş olsun… Malum gecenin ertesinde sürekli bir uyku halindeyim, elim kolum kalkmıyor, sanki enerjim çekiliyor. Fark ettimki sosyal medya üzerinden, whats up gruplarından paylaşılanlarla, korku; …