STALİN TAVUĞU…Teşekkürler Nurgül..

Stalin en sadist cinayetlerini planladığı çalışma odasına yakın  dostlarını toplamış sohbet ediyordu. Votka şişelerinin biri gidip, diğeri geliyordu. Kafalar iyice dumanlanmıştı. Stalin kan  çanağına dönmüş gözlerini etrafında dalkavukluk yarışına girmiş  adamlarına çevirerek sordu:
– Saçını ihtilalde, halk içinde, devlet yönetiminde, bürokraside  ağartmış dostlarım… Söyleyin bakalım halkın yönetime baş  eğmesi, kayıtsız şartsız itaat etmesi için yöneticiler ne yapmalı,  nasıl davranmalıdır?
Her dumanlı kafadan bir ses çıktı. Kimisi adaletten, haktan söz  etti… Kimisi demokrasiden… Kimisi sürgünden, sehpadan,  hapisten… Kitlesel cinayetlerin deha çapındaki katili Stalin,  beğenmedi adamlarının izahatlarını… Bir kadeh daha votka  çekerek şöyle dedi:
– Yönetimi eline geçiren hükümdar en yücedir! Halkın karşınızda  başeğip durması için ne yapmanız gerektiğini durun da şu beyinsiz  kafalarınıza çivi gibi çakayım… Hemen hizmetçileri çağırıp  emretti.
– Çabuk bana bir tavuk getirin… Aceleyle bir tavuk  apıp  getirdi adamları… Stalin, kafaları iyice dumanlanmış adamlarının  gözleri önünde başladı canlı canlı tüylerini yolmaya tavuğun.
Bütün tüyleri yolunup cascavlak kalan tavuğu odanın ortasına  salıverdi, lider…
– Şimdi izleyin bakalım nereye gidecek bu şaşkın tavuk…
Zavallı tavuk bu azaptan kaçıp kurtulayım diye aralık kapıdan  dışarı canını atayım diyor, soğuktan tir tir titriyor…
Masaların altına giriyor, köşeli masa ayakları canını yakıyor…  Duvar diplerine koşuyor teleksiz, tüysüz kanatları yara bere içinde kalıyor… Şömineye yaklaşıyor tüysüz derisi kavruluyor…
Çaresiz, tüylerini yolan Stalin’in bacakları arasına saklanıp,sığınıyor… O zaman Stalin, cebinden bir avuç yem çıkarıp önüne  tane tane atıveriyor yolunmuş tavuğun… Yemlenen tavuk, Stalin nereye yönelse peşinden koşuveriyor..
Ağızları bir karış açık kalan dostlarına bakıp, pos bıyıklarının altından gülerek şöyle diyor Stalin: – Gördünüz mü, Halk dediğiniz topluluk bu  tavuk gibidir.
Tüylerini yolup al ve serbest bırak… O zaman yönetmek kolay  olur… Stalin’in sofra dostları hayretler içinde kalıp: – Vay anasını birader, adamdaki akıla bak, diye başlarını salladılar…
Bu gerçekten olmuş mu, yoksa uydurulmuş bir öykü mü bilmem.  Ancak ‘Stalin’in Tavuğu’ diye bir tabir var… Bu tabire uyan nice  halk, nice yönetici görmedik mi biz de şu kısacık hayatımızda…

Yorumu size bırakıyorum…