NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
“Saçını dök sineme, yeter ki ıslak ıslak bakma öyle-sürerim buluttan tarlaları-güneşten demlerim senin çayını” diyen sesin aramızdan ayrılışının yıldönümü.
Türk Müziğinin önemli sanatçılarından olan Cem Karaca güzel eşiyle birlikte 70’li yıllarda geldiği Sinop’ta Kapalı Spor Salonunda konser vermişti. Yakından görmek ve keyifle dinlemek şansına sahip olmuştuk..Bugün bu satırları Londra’dan yazıyorum.
Tiyatrocu bir ailenin Robert Kolej mezunu tek çocukları olan Cem Karaca Anadolu’ya ve kültürümüze değer vermiş, önemli yapıtlara imza atmıştır. “Sevinçlerimiz bile artık mekanik Sevgisiz, saygısız, otomatik Bu şarkı kimilerine çok geç artık Bu şarkı kirlenmiş bir çığlık!” sözleriyle sanki bugünleri haber veriyor gibi.
Temelini kendi kültüründen ve milletinden almayan hiçbir sanatçı ne kalıcı ne de evrensel olma şansına sahip değildir. Sanatçı; Atatürk’ün deyimiyle alnında ışığı ilk hisseden insandır”. İşte Cem ve Barış böylesi ölümsüz sanatçılardan.
Toplumun mimarları, aydınlatıcıları; sanatçılar, öğretmenler ve aydınlardır. Terbiye ve toplum kuralları ile insanın karakteri oluşur. Müzikle mükemmel hale gelir. Konfiçyüz derki; “bana bir ülkenin müziğini dinletin, size o ülkenin nasıl yönetildiğini söyleyeyim”
Bir memleket fena şekilde yöneltiyorsa, zenginlik ve şeref gibi şeylerin varlığından utanç duyulmalıdır. İşte bu bakış açısındaki Cem Karaca’nın 1997’de okuduğu kendi şiirini 1999’da yayınladığım hayatımı adadığım minik el kitabıma“Yarım Porsiyon Aydınlık” şiirini almışım:
Her zamanki gibi köşenizde,
Her zamanki barınızda,
Önünüzde viski ve havuç,
Ve bir eliniz çenenizde
Kaşınız hafifçe yukarıda,
Bakışlarınız ne kadar bilgiç
Hiçbir şey üretmeden,
Sadece eleştirirsiniz…
Sinemadan siz anlarsınız,
Tiyatrodan müzikten,
Heykel,resim edebiyat,
Sorulmalı sizden…
Ekmeğin fiyatını bilmezsiniz,
Ama ekonomi, politika
Karılarınızı döverken siz,
Ne kadar bilimselsiniz.
Bu yaz yine güneydeydiniz,
Bol rakı, güneş ve deniz,
Her şey harikaydı ancak,
Yerli halkı beğenmediniz…
Burada, orada hep aynı barlar,
Hep o aynı yarım porsiyon aydınlık
Aynı çehreler aynı laflar,
Vallahi hiç değişmediniz…
Artık Türküm, müslümanım demekten utanmayınız..”diyor. Bıraktığın güzel şarkılarla daima yaşayacak olan Cem, Ruhun şad olsun!
