CEHENNEME YOLCULUK..H.Çiçeksever’den..

Yaşadığımız ortamda sanki cehenneme yolculuk seziliyor. Umudumuzu yitirmeden aldığımız bir nefes sıhhate bakıyoruz çaresiz.

             “İnsanlarla yüz yüze konuşarak her sorunu halledebilirsin; ama bazı insanlar gelir önüne, hangi yüzüne konuşacağını bilemezsin”.

  Kültürümüzde bu yüzler için terimler vardır:” yüzsüz-ikiyüzlü-meşin derisinden suratlı-utanmaz-ar bilmez-politikacı-felfecr bakışlı…” gibi… İşte çıkar kavgası ruhu, kendinden başkasını düşünmeyen bencillik ruhu, erdem gibi yüksek değerlerden haberdar olmayış ruhu leşe konmak için bekleyen atmaca gibi insanlığın üzerinde kol geziyor.

“Bilinçsizce yaşanan ahlak, erdem değildir. Olsa olsa güdüsel taklitçiliktir.” Mevlana

En uzak mesafe Ne Afrika’dır, Ne Çin, ne Seyyareler, ne de yıldızlar geceleri ışıldayan. En uzak mesafe iki kafa arsındaki mesafedir birbirini anlamayan.

Birileri var, doğal hayat ve insan hayatı pahasına kendi çıkarlarının peşinde..Bir diğeri doğmak ve ölmek gibi doğal bir süreçte hayatta kalma kavgası veriyor.

Birileri sadece kendi maddi çıkarları peşinde sadece bugünü düşünüyor. Yani aptal bugünü, cahil kendini düşünür..

Bir diğerleri ise toplumu, dünyaya gelmiş olan canlı varlıkların bir nefes sıhhatini yani yaşamını düşünüyor. Medeni insan geleceği, akıllı insan yarınları düşünür.

Şimdi bu kafalar arasındaki  mesafeler  ne kadar uzakta..

Cennet ve cehennem gibi sanki öteki dünyada..Halbuki hepsi burada işte tam içimizde. Allah bize iki göz ve tam ortasında bir burun verdiği halde, baktığımızda burnumuzu göremiyoruz ama etrafı ve karşıyı görüyoruz.

Hayatımızı tehdit altına alan projeler burnumuzun dibinde cereyan ediyor ama biz göremiyoruz. Akliman’da ağaçlar kesildikten sonra Nükleer geleceğini duyduk değil mi? Bu kadar uzaktayken geleceği nasıl algılar insan?

 

“Bir soğan soyuluyor, yaşarıyor gözler, bir devlet soyuluyor aldırmıyor öküzler” diyen Şair Eşref’ten (1847-1914) günümüze değişen ne var allahaşkına?
ŞEYH EDEBALİ der ki;
Cahil ile dost olma;

ilim bilmez,irfan bilmez,söz bilmez, üzülürsün.
Saygısızla dost olma;

usül bilmez,adap bilmez,sınır bilmez, üzülürsün.
Açgözlü ile dost olma;

ikram bilmez,kural bilmez,doymak bilmez, üzülürsün.
Görgüsüzle dost olma;

yol bilmez,yordam bilmez,kural bilmez, üzülürsün.
Kibirliyle dost olma;

hal bilmez,ahval bilmez,gönül bilmez, üzülürsün.
Ukalayla dost olma;

çok konuşur,boş konuşur,kem konuşur, üzülürsün.
Namertle dost olma;

mertlik bilmez,yürek bilmez,dost bilmez üzülürsün.
Sen kendini bil, ömrünce o yeter sana…