NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Bundan uzun zaman önce, Lagarfljot bölgesinde, çiftlikte yaşayan bir kadın, büyümüş kızına altın bir yüzük vermiş.
“Bu yüzükle ne yapmalıyım?” diye sormuş kız.
“Bir su yılanının altına koy,” diye cevap vermiş annesi.
Böylece kız bir su yılanı bulup, altın yüzüğünü keten sandığının içine yerleştirip, yılanın altına koymuş. Yılan orada bir kaç gün uzanmış, fakat kız sandığa tekrar bakmak için gittiğinde bir de ne görsün, yılan o kadar büyümüş ki, sandık neredeyse patlayacak durumdaymış. Kız korkmaya başlamış, böylece sandığı kaptığı gibi içindekilerle birlikte göle atmış.
Aradan epey bir zaman geçmiş ve insanlar gölde bir yılan olduğunun farkına varmışlar çünkü yılan, gölden geçen insanları ve hayvanları öldürmeye başlamış. Bazen yılan gölün kıyısında boylu boyunca uzanır, korku saçarak zehrini tükürürmüş.
Bu durum git gide en önemli sorun haline gelmiş, fakat hiç kimse bir çözüm yolu bulamıyormuş. İki Finlandiyalı, yılanı öldürmek ve altını ele geçirmek için kiralanmış, fakat göle dalar dalmaz, hemen yukarı çıkmışlar. Bu, onlar için çok zor bir görevmiş, yılanı öldürüp, altına ulaşmanın imkansız olduğunu söylemişler. Altının altında başka bir yılanın da bulunduğunu ve onun diğerinden daha beter olduğunu da eklemişler. Böylece yılanı iki zincirle bağlamışlar, bir tanesini yüzgeçlerine, ve diğerini de kuyruğuna.
Böylece yılan, ne insanı, ne de hayvanı öldürebilmiş, fakat bazen sırtını bir yay gibi bükermiş, bunu yaparken görüldüğünde, bir salgın olacağı ya da hasatın zarar göreceği gibi büyük bir felaketin alameti olarak halkta bir inanış olmuş.
Bu yılana inanmayanlar, tamamen hayali olduğunu ve yılanın bulunduğu gölde sandala binip, onu göremeyen bir papaz tarafından varlığının ispatlanmadığını da söylerler.
