Hayat….

İyi akşamlar hepinize. Aslında , iyi geceler demem lazım, baksanıza saat yine  24.00 olmuş bile.

Bu akşam yine konservatuvara gittim. Birinci bölümümüz bitti biliyorsunuz. Şimdi 2. konsere hazırlanacağız. Bu akşam eski arkadaşlarımdan da gelenler olacağı için bayağı sevinçle gittim. Baktım herkes doluşmuş şefimizin odasına, konser videosunu izliyorlar,bizde oturduk izledik.

Bir süre sonra da izin isteyip , eski 3 arkadaş Glass Garden’a gittik. Eskilerden bahsettik, epeydir görüşmemiştik haberler birikmiş, sohbetimiz çok güzeldi,sonra bir arkadaş daha katıldı bize.
Her şey güzeldi,yine resimler çektiriyorduk.Bu arada benim zayıfladığımı onlarda fark etti,biraz diyetimden konuştuk.Her şey hoştu ,takii o telefon gelene kadar((((Sonra öğrendik ki arkadaşımın genc bir akrabası kalp krizinden vefat etmişti(((((Üzüldük tabii,hem de çok. Allah ailesine sabır versin.

Bu gece oturuken  hasta bir teyzesi vardı,her an beklenen ondan bahsettik,beklenildiğini söyledi.Ama işte hayat bakın ki,beklenen yerine hiçbir şeyi olmayan gidiverdi((((Öyle yazılmış alın yazısı..Bırakın yarını bu geceyi çıkarabilecek miyiz bilmiyoruz((((

Yaa işte ,bu sıralar pek iç acıcı haberler vermiyorum size kusura bakmayın((Ama hayat acısıyla tatlısıyla gelip geçiyor.Ve görüyorsunuz ‘’Hayat yaşandığı kadar,gerisi ya hatıralarda bir iz,yada gelecekte bir hayal oluyor’.İyi geceler.