Mis gibi kokuyordu…Misssss…..

Kadın beyaz çarşaflar içinde uyuyordu.Sonra burnuna mis gibi makine kahvesi kokusu geldi.Gözlerini hafifçe araladı….Neredeydi…Burası gemi kamarası değildi..Perdenin arasından güneş tüm parlaklığı ile içeri sızmış, odayı aydınlatıyordu. Kadın hemen sol tarafına döndü, kıvırcık sarı saçlı bayan arkadaşı yatıyordu yarım metre ötesinde,yarı doğruldu diğer çift kişilik yatak da da 2 kız arkadaşı daha hala uyuyorlardı.Tek kişilik yatak boştu….Artık uykusu iyice açılmış nerede olduğunu idrak etmişti. Evet, Miami’de, Holiday Inn otelindeydiler. Bahama dönüşünde bu otelde yer ayırttırmışlar, Türkiye ye 3 gün sonra kalkacak uçaklarını, burada konaklayarak bekleyeceklerdi…

Boş olan yatak da yatan arkadaşı Günsel erkenden uyanmış, makineye kahve koymuş, arkadaşları için sabah kahvesi hazırlamıştı.(Aynı bir roman girişi gibi oldu, ama ne yaparsın kahvenin kokusu insanı yazarda yapabiliyormuş.))) Bu yazdığım 2007 yılında Amerika’da yaptığımız bir gemi seyahati sonrasında, yaşadıklarımdı.)

Ama işte bu güzel kokuya uyanan ilk ben olmuştum…Neden mi 19 yıl Amerikan üssünde çalıştığım için sanıyorum. Çünkü her sabah PX’de çalışan erkek arkadaşlardan biri kahvemizi hazırlar, her sabah kahve eşliğinde müşterilerimize günaydın derdik.

Şimdi bu nereden çıktı diyeceksiniz. Evde kahve makinem var, kafeinsiz kahvem var, akşamdan makineyi hazırladım ve eşime saat 9.00 da altını açar mısın dedim. Sabah çıt diye kapım açıldı ve yarım açıldı, içeri mis gibi kahve kokusu doldu. İster istemez gözlerimi açıp güne uyandım. Elimi, yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım ve kahvemi elime aldım. Bir güzel içtim.. Ve işte bu mis gibi kahve kokusu beni eskilere götürdü.Nereden nereye…..

Günaydın sevgili okurlarım….Nasılsınız? Ben iyiyim çok şükür.

Her zaman ki gibi günlük yürüyüşlerime devam ediyorum. Bu arada yine canlı yayın yaparak, özellikle Sinop dışında ki arkadaşlarıma,  Sinop’u gezdiriyorum. Havanın durumunu, balıkçı teknelerini, betonlaşmaya devam eden Sinop’un ara sokaklarını gösteriyorum. Çok beğeniyorlar olumlu yanıtlar alıyorum, özlem giderdiklerini söylüyorlar, bu da beni hergün canlı yayın yapmaya teşvik ediyor.

Bu hafta hep yağışlıydı…. Bazen yağmur dindiğinde çıktık yürüyüşe, bazen de yağmur biz yürürken bastırdı. Benim kıyafetlerim yağmur geçirmediği için sorun yaşamadım. Ama aşırı rüzgar olursa zor oluyor.

Geçen hafta yağmurdan Karakum Yolunda toprak kayması oldu ve yolu bayağı kapattı. Gece olmuş kayma, sabahta belediye işçileri yolu temizlemişler.

Dün bahçemizi kazdık, tırmıkladık ve ıspanak, marul, maydanoz, dereotu, roka ve teremizi diktik. Yazın sulama problemimiz olduğu için fazla ürün alamamıştık, ama kışın sorun yaşayacağımızı sanmıyorum. Yazın dikip de ürün alamadığımız patlıcanlar şimdi yağmuru görünce büyümeye başladı, dün birtane aldım, 2 avuçta ince biber topladım.

Sevgili okuyucularım günler ne kadar çabuk geçiyor farkında mısınız bilmem? Sabah gözlerimi açıyorum ve hemen akşam oluyor. Yağlıboya resim yapmaya başlayacağım hala vakit bulup başlayamadım. Masam hazır duruyor. Hemen akşam olduğu için bir fırsat bulamadım. Sonra karar verdim,erken yatıp erken kalkacağım diye, sabah 8.00 de kalktım yine yetişmedi..Bende akışa bıraktım, kısmet ne zamansa o zaman başlarım. Hiçbir şekilde acelem yok çünkü.

Birde uyku problemi olan arkadaşlara önerim olacak, muhakkak en geç saat 22.30 da yatın, erken yattığınızda uykunuzu daha güzel alıyorsunuz. Ben artık öyle yapıyorum, bütün dizlerimi 22.30 za kadar izliyorum, öbür hafta özetini izleyerek kaldığım yerden devam ediyorum, sizlere de kesinlikle öneririm.

Şimdilik yazacaklarım bu kadar, sizin için hayırlı olacak tüm dileklerinizin gerçekleşmesi dileğiyle Sinop’tan sevgilerimi yolluyorum.

Hastalarımıza şifa, sağlık çalışanlarımıza güç kuvvet diliyorum. Dükkanını kapatıp çalışamayan tüm işçilerimize, esnafımıza Allah yardım etsin, kimseyi aç açık ve soğukta bırakmasın. Borcu olanlara Allah yardım etsin. Bugünlerin en kısa sürede geçmesi dileği ile hepinize iyi günler diliyorum.