NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi, bu grup arkadaşlarımızla da son güne gelmiştik. Gün dediğin ne ki zaten, göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Bu sabahta Sinop, ‘Hayır gidemezsiniz’, bütün güzelliğimle sizin karşınızdayım dercesine, yüzünü göstermişti. Dal yaprak kımıldamıyordu.
Deniz hiç kıpırtısız, çiçekler dallarında sabitlenmişti.Ağaçlar yapraklarını oynatmıyor ,haydi bakalım;
beniiii bööööyle bıraaaaaaaaaaak giiiiiiiiiiit ,git gideeebiliiirseeeeeeeen…diye şarkı mırıldanıyordu…
Ama arkadaşlarım gitmek durumundaydı. Gönülleri burada kalsa da,onlarında yerine getirmeleri gereken sorumlulukları vardı.
Bizlerde bunun bilincinde biraz daha Sinop’u sevdirelim, biraz daha güzelliklerini gösterelim diye koşturuyorduk. Ve ilk gün gösteremediğimiz Sinop’un genel görünüşünü, Bayrak Tepe’den göstererek başladık kısacık günümüze.
Poz poz fotoğraflar çekildi yine, bende çektim ama maalesef ISO da çekmişim, beyaz çıkmış,(((bir da ki sefere artık.
Eski Sinop evlerini gösterdim arkadaşlara, Ayşe Teyze’nin çamaşırlarını kıskandıracak beyaz çamaşırlar asılı değildi bu sefer.))))
Sonra hemen Sinop Kalesine çıkardım. Ben bile her gittiğimde değişik şeyler keşfediyorum.Bu seferde Burç Cafe’nin kapısı dikkatimi çekti.
Bazı arkadaşlarım mantı, bazıları nokul, bazıları simit aldı.Ve Sinop’un simgesi kotra almayı da ihmal etmediler.)))
Vee zamanla yarışıyorduk..Koşturmaca Yalı Kahvesine giderken, birde görüntülerine, Çiçek Abbas takıldı.)))O da öyle pozlar verdi ki göreceksiniz. Anladı arkadaşların profesyonel olduğunu)))Bilse resminin Halit Hocam tarafından çekildiğini, bira şişesini daha bir coşkuyla kaldırırdı havaya))))
Yalı kahvesi son mekanımızdı, çaylar kahveler içildi, dondurmalar yendi…Tersane Çeşmesi önünde son resimler çekildi. Ve saat 11.00 de minibüsümüze atlayıp hava alanının yolunu tutmuştuk bile. Hepimiz birbirimizi tanımamızın verdiği mutluluk içinde, bir o kadarda hüzünle hoşça kal demenin zamanı geldiğini biliyorduk.
Ama o da ne….((((Derya ‘ya gelen telefon hepimizi üzmüştü.Son dakikada atılan bir goldü.Bu gölün, penaltısı yoktu..Bu kesin sonuçtu..Derya’ya dedesini kaybettiği haberi gelmişti.(((((((((Halbuki ne güzel başlamıştı turumuz, ne güzel mutlulukla ayrılıyorduk.Ama işte hayat…Kimi er,kimi geç gideceğimiz gerçek mekana bugün yolcu edildi dedesi..((((Allah yattığı yeri cennet eylesin,tüm ailesine de sabırlar versin.Başın sağ olsun Derya‘cığım.((((((((
Hepinizi yine bekleriz Sinop’umuza.Ama hep güle güle gelin ve güle güle gidin olur mu?Eğer gözlerinizden yaş akacaksa,o hep mutluluktan olsun..Sizleri seviyorum arkadaşlarım….
Yine bekleriz…
