Köşe Yazarları

Gönül gözüyle görenler dinliyor… Ben Zamanı

blank

Levent metrosundan çıkıyorum. Gözüm takılıyor, gözleriyle göremeyen, gönül gözüyle gören o adama… Elinde görme engelliler adına çıkan gazete, ayaklarım adama doğru çekiliyor, bir gazete alıyorum. Neden böyle birşey yaptığımı bilmiyorum. Sadece içsel bir dürtüyle gazeteyi alıyorum. Belki de destek olmak adına… Ertesi gün ‘’Kalbin bilgeliğinde yaşamak!’’ seminerim var. Seminerime katılan …

Devamını oku...

Toplumsal travma karşısında sakin kalabilme.. Ben Zamanı

blank

Yoğun günler yaşıyoruz. Yaşamlarımızda; idrakine zamanla vardığımız, deprem etkisinde büyük değişimler oluyor. Böyle zamanlarda; çok güçlü bir şekilde hayatı sorguluyoruz ve genelde şükür duygumuz yükseliyor. Geçmiş olsun… Malum gecenin ertesinde sürekli bir uyku halindeyim, elim kolum kalkmıyor, sanki enerjim çekiliyor. Fark ettimki sosyal medya üzerinden, whats up gruplarından paylaşılanlarla, korku; …

Devamını oku...

Yine İrlanda!…Ebruli Sayfalar…

blank

Merhaba Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Bir seminer için ikinci kez İrlanda’ya gittim. Daha önceden sizlere İrlanda ile ilgili iki bölümden oluşan yazımı paylaşmıştım. Ama şimdi farklı olarak anlatabileceğim başka konular olabileceğini düşündüm.

Devamını oku...

Yazsam mı? Yazmasam mı? Umre! Ben Zamanı.

blank

Anlatılamaz sadece yaşanır ve hissedilir bir deneyimi; Allah’la buluşmamı, Hz. Muhammed’le kavuşmamı nasıl ifade edebilirim ki… Deneyeceğim… Elimden geldiğince, gönlümden aktığınca, kelimeleri arka arkaya dizeceğim. Küçüklüğümü hatırlıyorum, apartman boşluğuna bakan odamın penceresinin kenarında, perdemin arkasına saklanır Allah ile konuşurdum. Çokça da ağlar sümüklerimi de perdeye silerdim. O zamanki derdim başkaydı. …

Devamını oku...