HAŞİM AĞBİ….

HAŞİM ABİ…..…

Hepinize günaydın arkadaşlar. Saat yine epey olmuş, günaydın demek vakti geçmiş ama, ben yinede gününüzün aydın olması dileklerimle, günaydın diyeceğim.

Sinop felaket soğuk, bir o kadar da , rüzgar. Kışın böyle üşümemiştim  inanın. Cemreler düştükçe havada da anormal değişimler oluyor.

Hepiniz iyisinizdir umarım . Ben üzgünüm .Kayınpederimin ablası öldü.Sanıyorum 90 yaşındaydı.Allah rahmet eylesin.Bir gece öncede konuşmuştu ablasıyla babam.Bizlere de selam söylemişti.(((Demek son konuşması olacakmış((.

Ölüm  Allah’ın emri. Her doğan bir gün ölecek. Yeter ki sıralı ölümler versin. Ve çok çektirmesin.

Şimdi birden kayınpederimin yerine koydum kendimi…4 gün öncede çok sevdiği arkadaşı Haşim Ağbi’ sinin ölüm haberini almıştı…

Haşim Ağbi derdi de başka bir şey demezdi .Herşeyiydi onun.Her işini Haşim Ağbisine yaptırır.Bütün zor işlerde ben Haşim Ağbime desem ya hemen yapar derdi. Anlattığı her anıda Haşim Ağbisinin adı geçerdi. Bazen kızar, ben gidiyorum,Haşim Ağbimin yanına ,beni hep  çağırıyor,bir gidemedim derdi.Ama hiç gitmezdi. Belki de 10 yıl içinde birkaç kez telefonla konuşmuştu. Sonra ne oldu telefonlada ulaşamadı kendisine.Ben hep öldüğünden korkmuştum.Arada babamda derdi galiba öldü hiç cevap vermiyor diye.Ama sonra yine unutur başlardı anlatmaya.

Çocuklar iş ararken ben Haşim Ağbiye desem hemen sizi işe koyar derdi.Hiç unutmuyorum Sinop’tan bir şeyler alıp İstanbul’a giden kızıma vermiş,bunları Haşim Ağbiye götür demişti.Verdiği adreste varmıy dı gerçekten bilmiyorum ama kızım götürdüm ,verdim Haşim Amcaya sana çok selamı var demek zorunda kalmıştı.Aslında inanın tanımak isterdim Haşim Ağbisini…

.Ama maalesef 4 gün önce yine yanımda çevirdi telefonu…Ama hayret aylardır açılmayan telefon açıldı …Ve  maalesef damadıydı cevap veren  Kayınpederimi 4 gün önce kaybettik dedi..Babam çok kötü oldu.Üzüldü.Başladı söylenmeye ,kızmaya ne terbiyesizler insan bana haber vermez mi diye üzüldü durdu.Sonra kendisinden daha genç olan  bir arkadaşını arayıp ona haber verdi.Sonrada bana döndü kimse kalmadı ki artık arkadaşlarımdan dedi.(((((

2 gece önce bu olay oldu, dün gecede ablasını kaybetti işte(((((

Zor yaaa. Kendi babamdan biliyorum. Bizim burada  kim öldüyse anında duyarsınız.Kim olduğunu bilmeseniz de sela okunduğunda bilin ki yine biri ölmüştür.Babamda ,annem öldükten sonra ölenleri daha çok duyar oldu.Bir gün ziyarete gittiğimde ,ya  dedi hep yaşıtlarım,arkadaşlarım öldü.Bir tek isim söyledi (İvyanlıların babası )o ve ben kaldık dedi.Bir gün baktım o da gitti. Ben kaldım dedi. Vee hayata bağlılığını kaybetti.Gözlerinde gördüm onu.Sanki hayata ,haydi artık bırak beni gideyim der gibiydi.Her gün uyandığında sanki offf ya ben bugün yine yaşıyorum der gibiydi(((Yani ben öyle hissediyordum.Annemi özlemişti,sanki bu yaşantısında onu hayata bağlayan bir şey kalmamış gibiydi ve 9 Şubat 1997 de aniden kaybettik.Ama hiç çekmedi,çektirmedi de.Allah öyle ölümler nasip etsin her birimize.

En son nefesine yetişmiştim.başını kaldırdım baba baba diye bağırdım.Bana gülümsedi.Hoşcakal dedi sanki Yüzü mutluydu,bakışlarında gülümseme vardı.En nihayet ,en nihayet gidiyorum annenin,arkadaşlarımın yanına der gibiydi….

Allah rahmet eylesin babacığım..Sizleri özledim ,çok özledim ama, ben yanınıza gelmek istemiyorum henüz.(((((((