Mevlana ve kitaplar…

“Üzülme” der Hz. Mevlana ve devam eder;

“Bir yandan korku, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun,

Tek kanatla uçulmaz zaten.

Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil,

Kilimin tozunu almaktır.

Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır.

Niye kederlenirsin?

Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz.

Yüzük olmak dileyen taş, ezilmeyi yontulmayı göze almalıdır.”

MEVLANA

Bugün daha yataktayken yazımın konusunu belirlemiştim.Ve onun içindir ki,saat 8.00de uyanmama rağmen,yataktan çıkmayıp Elif Şafak’ın AŞK romanını bitirecektim.Ve öyle de yaptım kitabın yarısındaydım ama, inat edip,4 saat daha yatakta kalıp kitabı bitirdim.Kitabı okudukça yazılanlara, Mevlana’ya, Şems ‘e hayran kaldım.Ne kadar güzel düşüncelerdi öyle.Hele bu ramazan günüde ,daha da bir etkilendim.Son paragrafta yazan,KIRKINCI KURAL’da:

Aşksız geçen bir ömür beyhude yaşanmıştır.Acaba ilahi aşk peşinde mi koşmalıyım mecazi mi, yoksa dünyevi,semavi ya da cismani mi diye sorma!Ayrımlar ayrımları doğurur.AŞK’ın ise hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.

Başlı başına bir dünyadır aşk.Ya tam ortasındasındır,ya da dışındasındır,hasretinde.

Bitsin istemedim kitabı inanın.Şiddetle sizede tavsiye ediyorum,okumadıysanız okuyun.Birde Mevlana ile ilgili kitapları araştırmak istiyorum şimdide.Sizin tavsiye edeceğiniz varsada lütfen bana isim verin.

Epeydir kitap okuyamıyordum,yeniden eski alışkanlığımı kazanmak öyle hoşuma gitti ki.İşe girdiğim ilk yıllarda,gazetelerden top ten kitapları takip eder,maaşımı alır almaz,o zamanlar Sinop’um tek kitapcısı olan Ahmet Aktan’nın dükkanına gider ve maaşımın dörtte birini kitaba yatırırdım.Maaşımda çok iyiydi.Kitaba yaptığım yatırıma hiç acımazdım.Bu seneler sürdü.Sonra bazı öncelikler değişti,ara vermiştim okumaya. Şimdi böyle 2haftada 2kitap bitirince çok mutlu oldum.Şimdi sırada hangi kitap mı var?Hemen söyleyeyim,Kürşat Başar’ın,Başucumda Müzik, kitabını okuyacağım.Bitireyim ,onunlada ilgili yazarım.Biliyorum geç kaldım okumaya ,ama ne yaparsın zararın neresinden dönsen kârdır.Okuma bir alışkanlık olmalı aslında.Bazen otobüslerde elinde kitap okuyan gençleri gördükçe,gurur duyuyorum.Kızımda çok sever okumayı.Lise yıllarında, öbürgün 2 dersten yazılısıda olsa,ben kızarım diye romanı ders kitabının içine saklar okur bitirir öyle ders çalışmaya başlarmış.Kızmamda şundan olurdu,önce dersini çalış derdim)))Tabii faydasınıda çok gördü,iyi okulları bitirdi,masterını yaptı.Ama bunun yanında bazı çocuklara öğretmeni, kitap özeti çıkarın değince,çocuk internetten çizgi filmini bulup izler, özetini yazardı))

Evet sevgili okurlarım,okumak çok güzel.Birden aklıma geldi,kimi okumak ister ailesi okutmaz,kiminin ailesi, yoluna ne paralar döker çocuk okumaz.((((Hayat işte, herkes farklı. Ama siz siz olun ,çocuklarınıza okuma zevkini aşılayın.Kitaplar çok pahallı diye düşünüyorsanız,şehrinizde bulunan İl Halk Kütüpahanelerinden faydalana bilirsiniz.

Kitapsız yaşam,kör, sağır ve dilsiz yaşamaktır’der Secena.

Kitapsız büyüyen çocuk,susuz büyüyen ağaça benzer’ der Çin atasözüde.

Hepinize bol kitaplı günler diliyorum..Evinizi kitaplar,bahçenizi çiçekler süslesin)))

Not:Yılmaz Gürler’e teşekkür ediyorum,tesadüfen bugün bana yolladığı Mevlana’nın güzel yazıları için.

Esas kirlilik, dışta değil içte, kisvede değil kalpte olur. Onun dışındaki her leke ne kadar kötü görünürse görünsün, yıkandı mı temizlenir, suyla arınır. Yıkamakla çıkmayan tek pislik kalplerde yağ bağlamış haset ve art niyettir.

Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.

Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok eğer Tanrı dendi mi evvele aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.

Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. Akıl temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. “Aman sakın kendini” diye tembihler. Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği: “bırak kendini, ko gitsin!”
Akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap bir kalpte var!

Tebrizli Şems / Mevlana…