Olmadııı,olmadııı fırsaat olmadııı)))

2 gündür yazacağım yazacağım bir türlü fırsat olmadı..Dün ablalarımla ve yeğenlerimle birlikteydik.Hele yeğenimin birini görmeyeli, birkaç sene olumuştu. Bir güzel hasret giderdik.

Bu arada bizim ailenin bir özelliğini keşfettim. Aslında biliyordum ama, dün daha da emin oldum.

Bizim aile sanata çok düşkün)))))Evet gerçekten diyorum. Hepimiz sanatın bir koluyla uğraşıyoruz. Ve üstelik bu yönlerimizi de çoğumuz geç fark ettik. Mesela 40 yaşından sonra desem inanırmısınız?)))))

Önce kendimden bahsedeyim. Lise sondayken Turgut Özakman’nın Duvarların Ötesi isimli tiyatrosunda rol almıştım. Üstelik tek bayan bendim.

Seneler önce rol aldığım bu oyunu, babama kalsa, asla oynayamazdım (ayıp olur, ne der insanlar sonra diye) ama, ağabeyimin desteğiyle babamın onayını aldım. Çokta beğenilmişti ve Sinop ilçelerinde de oyunumuzu sergilemişdik. Okul yıllarında her özel günlerde, bayramlarda ben okulumuzu temsilen şiir okurdum. Sonra çalışma hayatına atıldım. İş ve evlilik çoluk çocuk derken, bu işler ister istemez ertelendi. Ama emekli olduktan sonra, tekrar kendimi keşfettim. Radyoculuğum (spiker) başladı. Sonra sunuculuklarım,Paneller, v.s. Daha sonra konservatuvar ve müzikle ilgim, sonra ud çalmasını öğrenmem, daha sonra resim yapmam..Yani 40 yaşından sonra gizli kalmış,bazı yeteneklerim ortaya çıktı. Aynı şekilde ablamda müzikle uğraşmaya başladı, bazı derneklerin icra çalışmalarına katılarak, sesini eğitti ve şarkı söylüyor. Ağabeyimin sesi güzel, gençken hem şarkı söyler, hem de akordiyon  ve gitar çalarmış. Şimdide diğer ablam müziğe gidiyor. Dün ilk kez sesini dinledim bayağı iyiydi.)))Sonra yeğenlerim, biri müzikle uğraşıyor ve şiir yazıyor, bir diğeri de tiyatroya başlamış. Hem de hobi olarak başladığı tiyatroculukta öyle başarılı olmuş ki, basında bile gündeme gelmiş yaptığı çalışmalar. Dün bana afişlerini gösterdi, harika dizayn edilmiş.(Aslında yeğenim, Çocuk gelişimi eğitmeni.)

Kendisi Ayvalık’ta Şeref Çetin tiyatrosunda oyunculuk yapıyor.Birçok oyunda rol almış.Mesela bazılarını yazayım:Müjdat Gezen’nin Salak Oğlu, Yılmaz Erdoğan ve Ferfan Şensoy’un karma oyunu Komik Haller,Şeref Çetin’in yazdığı ve yönettiği,Bakır Atlılar,Yaşamın Kıyısında,Beyaz Sayfa rol aldığı oyunlarından bazıları.Şuanda da yine Şeref Çetin’in yazıp yönettiği ve oynadığı sadece 2 kişilik bir oyun üzerinde çalışıyorlar, ismide Haybeden Gerçek Üstü..

Malesef hiç izleme şansım olmadı.Ayvalığa’da gidemedim. Sanırım size bu konuda, sürpriz bir açıklama yapabilirim. Ama önce detaylı öğreneyim, yarın yazarım. Muhakkak yarın akşam filan tekrar okuyun yazdıklarımı, size bir süprizim olabilir.))))

Bu arada yine yeğenim, Ayvalık’ta bir ilköğretim okulunda, 3 tane çocuk oyunu sergilemek için çalışmalarını sürdürüyor.

Eeee bakın yani, doğru dememiş miyim bizim aile hep sanatçı diye.))))

İşte dün, aile bir araya gelince çok güzel geçti, özlem giderdik, saatler yetmedi sohbetimize.

Bu sabahta erkenden çıktım evden, doğru İstinye Parka gittim. Saat 10.00 da çıktım, geldiğimde saat 18.00 olmuştu. Yorgunluktan canım çıkmış meğer))))Ama değdi)))

İstanbul’da hayat çok farklı. Koşuşturmalar trafik, nasıl zaman geçiyor anlamıyorsunuz. Düşünün saat 20.30-21.00 den önce akşam yemeği yenmiyor. Dolayısıyla da geç yatılıp, erken kalkılıyor. Burada yaşam zor. Gözünü sevdiğim Sinop, ahhh ahhh sen sevilmez misin, sen özlenmezmisin be…

Haydi iyi geceler…Görüşürüz…

Yazdıklarımı okumaya devam edin, İstanbul’dan sevgiler hepinize.)))))