NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Bu hafta içinde Londra’da açılan Yunus Emre Kültür Evi’ni görmeye gittim. Dünya devleti olmaya aday bir ülkenin diğer ülkelerin olduğu gibi Kültür Evleri olması bu çağda gerekli bir iş. Fakat ne yaparlar, programı kim yapar bizim aklımızın ereceği şeyler değil doğrusu. Hayırlı olmasını yürekten diliyorum.
Londra dünyanın en pahallı memleketi, hele mülk o kadar pahallı ki sormayın. Dünyanın ve ülkemizin zenginlerinin mutlaka burada bir evi bulunuyor. Şimdi anlatacaklarıma bir bakın,neye akıl, neye hizmet anlamadım gitti şu dünya işlerini.
Canary Wharf’tan iki tren değiştirerek çok kolay bir şekilde, kimseye sormadan adresi buldum. Nefis bir bina, içine acayip para harcamışlar. İçeri girdiğimde, bir İngiliz hanım, elinde kahvesiyle ukala ukala dolaşırken Müdür görevli beye hakaretli konuşmaya başladı: “ne politikası yapıyorsunuz, burayı cumhurbaşkanınız açtı, siz aptal bir milletsiniz, Tansu Çiller aptal, başabakanınız aptal, ben PKK’yı bilirim..konuştu durdu.” Yarım İngilizcemle; Prens Charles’te aptal. Sizin emekli geçinemeyen yaşlı İngilizleriniz Fethiye’ye yerleşiyor, genç erkeklerimizi alıyor, Atatürk öldü, İngiliz ve ABD Türkiye’yi sinsice yıkmayı başardı, Yoksa biz aptal değiliz, İngilizler tilki …” diyebildim ve kadın çıkıp gitti. İRA onların derdi ama biz demiyoruz.Batılı daima hazır bekliyor, boş işi yok.
Oniki yıl önce Samsun’da İngiliz dans topluluğu gelmiş dediler, , Atakum’da lüks müstakil bir bina olan adrese gittik. Adı; Agope. Kapıda karşılayanı ve içeridekilerin yüz renklerini ve davranışlarını gözüm tutmadı, neden adınız Agope dedim; Sevgi dediler. Samsun’un hava atmasını seven boş ve hoş hanımlarına burada neler oluyor gördünüz mü filan diye konuşuyorum, hiç kimsenin ilgisini bile çekmemiş. Hem duyarsız, hem iyi niyetli toplumuz. Sonra burası büyüdü, üyeleri çoğaldı ve benim sahildeki evimden birkaç durak öteye Agope kilisesini açtılar.Hala faaliyetlere devam…..
Yunus Emre Kültür Evindekilere sordum bu nedir? Dünya size meraklı değil, adamlar aşmış, kime ne öğreteceksiniz? Aslan yatağından belli olur! Vatan Agope evi olurken yurt dışına bu kadar paralar yatıyor. Ne oluyor Allah aşkına !
Günlerdir içimde çözümsüz bu düşüncelerle konuşup dururken, bu gün internetten çok beğendiğim Prof. Dr. Cihan Dura’nın, “Bir Demokrasi masalı” başlıklı yazısı sanki cevap veriyordu: Yazı çok uzun birkaç başlıklarını almaya çalışacağım:
“Bir varmış bir yokmuş, pek mutsuz bir ülke varmış. Ülke baştanbaşa yıkık, âdeta bir “baykuş yuvası”ymış. Her yerde eğitimsizlik, bilgisizlik, salgın hastalıklar kol geziyormuş. Halk yoksulmuş, tutsak ve çaresizmiş. Tarihin bir lûtfu olsa gerek, sevgili çocuklar, nasıl olduysa ortaya bir Bilge çıkmış. Asker olmuş, ülkeyi işgalden kurtarmış. Devlet adamı olmuş, devrimler yapmış. Düşünür olmuş, çıkış yolları göstermiş. Sağlam ilkeler koymuş. Her işi bir düzene bağlamış. Ülkeye uygarlık getirmiş. Ulusunun yüzünü güldürmüş.
Ne var ki zalim ayrılık tez gelmiş. O Bilge -20 yılda 200 yıllık iş başardığından mıdır nedir?- genç yaşta hasta düşmüş. Gelecek kuşaklara “Akıl ve bilimin yolundan ayrılmayın!… Cumhuriyete sahip çıkın ve onu yükseltin!” diye vasiyet edip sonsuzluğa karışmış gitmiş.
Ne yazık ki sonraki kuşaklar beklendiği gibi çıkmamış: Politikacı olup oy derdine, yönetici olup mal derdine, aydın olup can derdine düşmüşler.. Ülkede yoksulluk, gericilik ve düzensizlik yeniden almış yürümüş. Dil, din, hukuk değişmiş, her şey altüst olmuş, Öyle ki ortalık şeyhten, şıhtan, dervişten, müritten geçilmez olmuş. Ülke tam bir panayır yerine dönmüş.
Oysa o ülkenin geleceğini belirleyenler, yöneticiler ve çoğu aydınlar; tembel, kısa görüşlü, sebatsız ve bencil çıktı, sevgili yavrularım. Halkı da, ülkeyi de, devleti de göz göre göre yıkıma götürdüler.
Büyüklerinizin hatâlarını düzeltebilir, bu korkunç gidişi, her şeyi değiştirebilirsiniz!”
