EYLÜL…

Ne başlık yazacağımı bilemedim ..Eylül dedim..Eylül…. Oldum olası sevmişimdir bu ismi. Bir kızım daha olsaydı ismini kesin Eylül koyardım.)))

Eylül değince aklıma  hüzün geliyor,  roman ismi (Mehmet Rauf) geliyor, sararıp yere düşmüş yapraklar, biten yaz aşkları geliyor…

Hani bir şarkı vardır,

Ben her bahar aşık olurum

Rüzgar olurum yağmur olurum …der sözlerinde.

Bahar nasıl aşkı anlatırsa, sonbaharda bitişi haber verir bize sanki…

Aa aa bir Eylül yazdım başlığa, devamında da duygusal roman yazmaya başladım sanki.))))

Ben aslında günlerdir yazamadığım günlüğümü yazacaktım sizlere..

Öyle yoğun geçiyorki şu sıralar günlerim , ne kitap okumaya ne de günlüğümü paylaşmaya vaktim oluyor. Birikti anlayacağınız. Onun için 3 günü bir arada yazacağım.

Önce eski mahalle komşumuz Münevver Teyzeden bahsedeceğim size. Ahh ne tatlı komşumuzdun sen Münevver Teyze.))))

Ben daha ilkokula bile başlamamıştım. Küçüktüm ama çok severdim Münevver Teyzeyi. Çok güzel bahçeleri vardı. Hem meyve ağaçları , hemde güzel çiçekleri vardı bahçesinde. En çokda asmalarının altındaki sedirde oturmasını severdim. Hala da asma altlarında veya varendada oturmak, arkadaşlarla sohbet etmek büyük keyif verir bana. İnşallah birgün Allah banada bahçeli, verendalı bir ev nasip eder.

En fazla 2 katlı olacak ev…..Önünde bahçesi……

Kokulu üzümlerden dikip onu büyüteceğim. Büyük bir asma olacak. Bazen oturduğum yerden bile kokulu üzümlerinden yiyip,kabuğunu doğaya fırlatacağım.)))Sonra kendi kendine sallanan,salıncak olacak, boylu boyunca uzanacağım. Öğleden sonraları uzanıp kitabımı okuyacağım. Baktım uykum geldi, kitabı masaya bırakıp şekerleme yapacağım.)))Çok afedersiniz ya , bu akşam günlük değil, kitap yazasım var.))Bu ne romantiklik, duygusallık anlayamadım, Eylül ayı yaptı galiba beni böyle.))))Sonbaharın melankolisi olsa gerek.

Yine günlüğüme döneyim, işte Münevver Teyzemin, şimdi kirada olduğu evi tesadüfen buldum. Yaşı maşallah,80 nin üstünde, ameliyatta geçirmiş ama çok iyi gördüm kendisini. Başka yere sözüm olduğu için 1 saat kadar kalabildim yanımda. O hep eskileri bugünkü tazeliyle anlattı. Ne hoş duygu eskinin o içten ve candan komşuluklarına gitmek. Annemi babamı, ablamları düşündüm..Ve diğer anımsayabildiğim komşularımızı..En kısa zamanda daha uzun süreli geleceğime söz verip ayrıldım ..Allah, sağlık sıhhat içinde, daha nice uzun ömürler versin Münevver Teyzeme.

Bu küçüklüğümden gelen anılarımın tazelenmesiydi. Aynı gün birde Radar kapandığında ayrıldığımız, ama kalplerimizin ayrılmadığı arkadaşım Aynur’la da buluştuk. Antalya’dan gezmeye gelmişti, Sinop’ta olduğunu duyduğumda hemen onunla da akşam yemeğinde Barınak’ta buluştuk. Ne çok şey varmış,eskiden paylaştığımız. Çocuklarımızın yaramazlıkları, gezdiklerimiz, yaptıklarımız ve şimdiki zamandı gecenin sohbeti.

Özlemişiz…Hem onları , hem eskiyi…Ne kadarda çabuk geçiyor zaman.

Ve bir diğer gecede düğün ..Bir akraba düğünü. Önce burada (Sinop) yapıldı, ardından da Amasya’da yapılacak..

Hep mutlu olsunlar inşallah. Beyhan ‘cığım eline kına yakılırken ve piyanistte o kına gecesinin özel türküsünü söylerken hep ağladı..Canım yaaa..Nedense kınada hep gelinlerin gözleri dolar, ağlarlar..

Şimdi birden ben, yine eski günlere döndümde. ….Kına gecemde bana kına yakılmamıştı. Arkadaşlar arasında eğlenmiştik evde.Ama nikah salonuna giderken,içimden eyvah diyordum annem ağlarsa, ben de çok ağlarım…Ama annem ağlamadı..Daha doğrusu ben öyle sandım. Sonra öğrendim ki(nice sonra)meğer annemin göz pınarları kuru olduğundan göz yaşı gelmiyormuş gözlerinden.(((Canım benim, ben ne metanetli annem bak ağlamıyor derken, onun gözlerinin hasta olduğu hiç aklıma gelmemişti.(((

Ey sevgili günlük…Günlükte değil, sanki bu akşam anı kitabı yazıyorum.

Ve dün…Havanın güzelliğinden istifade edip, Eylül ayın son demlerinde Zinos Beach’e gittik. Çok güzeldi,sesiz sakin, sahilinde ördeklerin yüzdüğü denizinde, bizde yüzdük.Deniz öyle sıcaktı ki, temmuz ayını aratmadı bize.Sonrada  rahat şezlonglarına  uzanıp keyif yaptık.

 

Ve geldik dün akşama… Eşimin doğum günüydü.Arkadaşlarımı davet edip , pasta alıp kutladık..Şimdi dudağımda hafifi bir gülümseme belirdi.))

Evlendikten sonra yaptığım süpriz ilk doğum günü partisinde bana ne kadar kızmıştı, onu hatırladım.)))Şimdi güldüğüme bakmayın ozaman çok ağlamıştım.Hiç sevmezdi doğum günü partilerini. Aradan yıllar yıllaaaaar geçtikten sonra alıştı.)))Ama hala bana söylüyor, mumları sen söndür diye.))))

Ey zaman sen nelere kâdirsin.)))))))

Arkadaşlarla beraber olup, ağız tadıyla pasta yemek,senesine yine hep beraber erelim demek çok güzel..

İyi ki doğdun kocacığım, nice sağlıklı, güzel yaşlara ,birlikte tabii.))))

Bir varmıııışşş, bir yokmuuuuşşş….

Bir anı gibi başlayan günlüğüm, burada son bulmuuuuuş.)))))

Haydi size iyi geceler…. Bugün kü haberler, yarına kaldı artık…..

Onu da yazsam roman olurdu benim günlük..))))))