NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI Dün Andaç’a gittiğimde saat 10.30 sularında başlamıştım okumaya, bu sabah 9.30 da da bitti.Bitirdiğimde nedense göz yaşlarımı tutamadım, beni çok etkiledi. Anne olmam,sanırım kızım olması gibi sebeplerden etkilenmiş olmalıyım.
Bu kitabı bizim kitapçıdan Ayşe Kulin’in son kitabı diye aldım. İçeriğine de bakmadım bile. Okumaya başlayınca şaşırdım kaldım!!Meğer Gizli Anların Yolcusu ve Bora’nın kitaplarının devamıymış.
Bu romanda artık Eda duygularını açığa çıkarıyor. Şimdiye dek her kötülükten ve dedikodudan koruduğu kızı bu son romanda gerçeği öğreniyor. Derya gerçeğin bir kısmını tesadüfen bulduğu bir mektup dan öğreniyor ve babasını bulmak için yollara düşüyor.İlhami ise yaptığı şeylerin hata olduğunu kabul etse de , yaşadığına memnun bir tavrı var.
Ya Eda’nın itirafları, hissettikleri. Acaba onun yerinde olsam ben de mi bu tavrı sergilerdim diye düşünmeden duramıyorsunuz.
Ya Derya….Anne ve babasınından duyduklarıyla hayatı değişiyor. Ne yapmalı, hangisine inanmalı, neden sakladınız ben den sorularıyla bir süre mücadele ediyor.Allah’tan ,köy yolunda karşısına çıkan Hakan biraz yardımcı olsa da, yine kızgınlığını saklayamıyor kimseden…Sonra ya sonra….Kırgınlık, kızgınlık…. Ya sonra…Annesine affettiğini söyleyebilecek mi, geç mi kalacak???……
Hayat neler çıkarıyor insanın önüne, olamaz, imkansız dediğiniz şeyler çıkıveriyor bazen karşınıza,tıpkı bu romanda ki gibi.
Ben hep severek okudum Ayşe Kulin’in kitaplarını, bunu da çok sevdim. Kesinlikle okuyun diyorum.295 sayfalık romanı 24 saat olmadan bitiriverdim..
Şimdi sırada Canan Tan’ın Hasret’i var..İyi okumalar..
