Kaiken…Jean-Christophe

Daha önce yazmıştımya, aşk romanları okumakdan artık baydım diye, şimdi sırayı cinayet romanları aldı.)))
Beyoğlu’nun En Güzel Abisi’nden sonra şimdi de Kaiken’i bitirdim. Bir zamanlar ilk 10 daydı. Ayy hiç cinayet romanı sevmem diyen ben, şimdi ikidir böyle romanlar okuyorum. Zamanla insanın tarzı değişiyor demek ki. Aslında her kadın gibi romantik, aşk kitaplarını seviyorum tabi ki, ama şu sıralar hep aynı yazarın kitabını okuyunca ister istemez tarz değiştirdim.))))
Tıpkı renk değiştirdiğim gibi.)))Biliyormusunuz bluejean dışında asla lacivert renkde birşey giymezdim. Birkaç kez alsamda o renk kıyafet, hiç giymeden birilerine vermişimdir. Ama nisan 2014 den bu yana lacivert giymeye başladım.)))
Neyse gelelim kitabın özetine:
Tam cinayet romanı….Daha kitabın başında aaa demek katil bu, peki nasıl yakalayacak ,ispat edecek diye düşünüyorsunuz.Şöyle bir 150 sayfa okuyorsunuz, aaa bu değil, sonra başka biri çıkıyor, tamam ben tahmin etmiştim zaten diyorsunuz, bakıyorsunuz o da değil….Sonra ummadığınız biryerden , başka bir şekilde katil çıkıyor karşınıza, sonrada nasıl yakalanacak , başka birini daha öldürecek mi diye kitabı elinizden düşürmüyorsunuz…Japonlar hakkında da bilgileniyorsunuz..
Vallahi heyecan verici güzel bir kitap…383 sayfa..Bakın arkasında ne yazıyor…

Doğan güneş karardığında,
Geçmiş, çıplak bir kılıç gibi keskinleştiğinde,
Japonya artık bir anı değil, kâbus olduğunda,
Kaiken’in zamanı gelmiş demektir.
Sizinde okumanızın zamanı gelmedi mi?)))