NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Merhaba sevgili Nilgün’ün Günlüğü okurları,
Ergenliğe girmiş çocuğu olanların en büyük sıkıntısı bende dahil. “Disiplin” oldukça zorlandığımız konu sanırım. Hele bir de her sene adı değişen “Liseye Geçiş Sınavları”nın stresi de eklenince ortam iyice gerilmektedir.
Her zaman en iyi disiplin, çocuğa kendi kendini disipline etmeyi öğreten disiplini savunmuşumdur. Biz anne babalar, disiplinle cezayı birbirine karıştırırız. Ve ikisini aynı anlamda kullanırız. Halbuki, ikisi de birbirinden çok farklıdır.
Bize bağımlı çocuklarımızın en hızlı şekilde kişiliklerinin ve bağımsızlıklarının kazanıldığı ve kendisini düşünmeye başladığı dönemdir. Bu da kolay atlatılamıyor, maalesef.
Sanırım bize düşen görevlerden biride, kendi sorumluluklarını almalarına yardım etmemiz.
Dış dünyayı ve de kendi yaşamlarını keşfederken, ergenlik döneminin iniş-çıkışları ile mücadele hiç kolay olmasa gerek. Ve bu iniş-çıkışlar karşımıza; isyan, gözyaşı, bağırma olarak çıkmaktadır.
Aramızda sağlam bir ilişki kurmadan, hiçbir disiplin yönteminin başarıya ulaşamayacağını söylüyor uzmanlar. Kendi fikrimizi kabul ettirmek yerine, çocuğumuzu dinlemeliyiz. Böylece, iyi bir başlangıç noktası yakalamış oluruz. Güven ilişkimizin önemli bir parçası. Her iki tarafında karşılıklı olarak bu görevi kazanması gerekir. Kendimize sık sık şunu hatırlatmalıyız. Çocuğumuzun yeni duygularla baş etmeye çalıştığını ve davranışının bizim yardımımızı gerektiren bir mutsuzluktan kaynaklanıyor olabileceğini hatırlatalım.
Uzmanlar belli ölçülerde risk almasına izin verebileceğimizi söylüyorlar. Kendi yaş grubunda olan olan çocukların aileleriyle ne gibi sınırlar koyduklarını öğrenebiliriz. Eğer bu tutumlar farklılaşıyorsa işbirliği etme şansımızda azalacaktır.
Çocuğumuz kendini idare etmeyi öğrendikçe sınırlarda aşamalı kaldırılabilir. Kuralların uygulanması durumunda tepki göstermek yerine nedenlerini düşünüp, çocuğumuzun anlatacaklarını dinleyebiliriz. Ama bu arada ihlal konusunda da kuralların uygulanmadığı takdirde sonucunu net olarak bilmelidir.
Sınırlar genellikle çocuklarımız tarafından test edilir. Okuldaki aktiviteler, partiler gibi durumlarda esnek olabiliriz. Kural ihlali konusunda tutumumuz çok önemli. Biz kendimizi kaybedersek, o da kendini kaybedecektir. Hata yapmışsa tekrar deneme için çocuklarımıza şans vermeliyiz. Sonuçta hepimiz hata yaparak öğrenmekteyiz. Olumsuz duyguları içimizde biriktirmemeliyiz.
Her şeye rağmen çocuğumuzun davranışları kontrolden çıkıyorsa, şiddet söz konusuysa bir uzmandan yardım istemeliyiz.
Sevgiyle kalın, sevgili Nilgün’ün Günlüğü okurları…
