Araştırmalara göre çocuklarıyla arkadaş olmak isteyen anne-babalar yanlış yol izliyorlarmış. Ebeveynlere çocuğunuzun rol modeli, koruyucusu, oyun arkadaşı olmayı tavsiye ederken; arkadaşı olmayı tavsiye etmiyorlar. Bunun sebebini ise şöyle açıklıyorlar; çocuklarıyla arkadaş olan anne-babalar bir süre sonra otoritelerini yitiriyorlar. Tabi ki otorite derken de “suç işledin, kuralları ihlal ettin” diye şiddet uygulamaktan bahsedilmiyor. Sakin sabırlı ama tutarlı bir şekilde bu ihlallere izin vermeyeceğimizi göstermemiz gerekiyor. Anne-baba olarak hem kendi içimizde, hem de birbirleriyle tutarlı olmaları gerekir. Bu sert olmamızı gerektirmemektedir. Çocuğuyla arkadaş olan ebeveynler sözlerini dinletemeyecekleri konusunda da bizleri uyarıyorlar. Dikkat edersek kendi çocuklarımızda ya da çevremizdeki tanıdıklarımızın çocuklarında yatma ve yemek yeme saatlerine bile kendileri karar vermeye başladıklarını gayet net görebiliyoruz. Ayrıca bu duruma gelen çocuklarımız anne-babalarından sadece istekleri yerine geldiğinde hoşlanıyorlar. Her istediği yerine gelen çocuklarımızın gelecekte edindiği arkadaşlarının da her istediklerini yapmalarını bekliyorlar ve olmayınca da hayal kırıklığına uğruyorlar. Çocuğuna yeterince sevgisini gösteren anne-babalarda az da olsa “senden nefret ediyorum” cümlelerini duymaları normal olarak karşılamamız gerektiğini söylüyorlar. Bu durumu çok da ciddiye almamamız gerekiyormuş. Uzmanlar çocuklarımızı istikrarlı bir disiplinle büyütmemizi öneriyorlar. Çocuklar bu şekilde büyütüldüklerinde sorumluluk duygusu yüksek yetişkinler olabiliyorlar. Çocuklarımız büyüdükçe ebeveyn ve çocuk arasındaki arkadaşlığın kendiliğinden geliştiğini de ekliyorlar. Çocuklarımızı kendimizle arkadaşmış gibi görmelerine kısa sürede alışınca sınır koymak istediğimizde de tepkilerle karşılaşabiliyoruz. Bu da bizi otorite koymaktan alıkoyuyor. Ama çocuklarımız büyüdükçe bu mümkün olabiliyor.
Çocuğumuzla arkadaş olduğumuzda eşitlik olmuyor mu? Oluyor… Ama biz çocuğumuzla eşit değiliz ki. O nedenle etkili birer anne-baba olalım. Onları dinleyelim. Nasihat etmeyelim de, refakatçi olalım. Hayatı boyunca birçok arkadaş edinecekler ama anne-babası bir tane olacak.
Sevgiyle kalın, sevgili Nilgün’ün günlüğü okurları…
Nalan Hak Durmaz.