NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Yine 158 sayfalık güzel bir kitabı bitirdim. Şu sıralar maşallah çok iyi kitap okuyorum. Bunun sebebi de tabii kitapları çok beğenip, hemen bitirmem.Eğer kitap sarmıyorsa, bitirmem günler alıyor. Ama yine de bitiriyorum.
Bu kitabın arkasında yazanlar şöyle: … hayat bir nefes gibi akıp gidiyor. Ve geride yalnızca, isteyip de yapamadıklarımızın özlemiyle, bizi biz yapan tüm yaşanmışlıkların farkındalığı kalıyor.
Sergio ile Giovanna, güneşli bir pazar günü evlerinde bir dostlar sofrası kurma hazırlığındayken ansızın karşılarında davetsiz bir misafir bulurlar: Kapılarını çalan yorgun görünümlü yaşlı kadın Elsa Corti’dir ve uzaklardan, İstanbul’dan gelmiştir. Yaklaşık yarım asrı bulan sürgün yıllarının ardından ülkesine dönen Elsa Corti’nin evinin yeni sahiplerine anlatacakları, ama daha önemlisi, yıllardır görmediği ablasına, hayatının aşkıyla ilgili söyleyecekleri vardır…
Ferzan Özpetek, okurlarını Roma ile İstanbul, şimdi ile geçmiş arasında, iç içe geçen yaşamların ve yazgıların hükmettiği gizemli bir yolculuğa çıkarıyor. Et ve tırnak gibiyken yıllar önce meydana gelen bir olayla yollarını ayıran iki kız kardeşin karanlık sırları etrafında örülen Bir Nefes Gibi, tutkularına esir düşenleri, kadere meydan okuyanları, sevgiyi, ihaneti ve her şeye rağmen yılların tüketemediği umudu anlatıyor…
Günler git gide kısalıyor,
Yağmurlar başlamak üzere,
Kapım ardına kadar açık bekledi seni,
Niye böyle geç kaldın…
Bu kısacık şiirde kitabın içinde yer alıyor. Gerçekten zaman o kadar çok çabuk geçiyor ki, birçok şeyi istemeden de olsa öteliyoruz. Bu kitapta da Elsa belki daha önce gelseydi, ablasıyla buluşabilecekti.Kim bilir belki de affedebilirlerdi birbirlerini…
Ben beğendim…
İyi günler..
