Henüz üç buçuk yaşındaydım, kucağıma beyaz tenli pembe yanaklı kundakta bir bebek verdiler. Oyuncak bebeklerim gibi değildi, canlıydı, capcanlıydı. 

Veda zamanıydı bugün (dün). Ama ayrılışımız hüzünlü olmadı. Çünkü mayıs ayında tekrar gelmenin sözünü verdi bize.Bizde tekrar görüşmenin sevincini bugünden yaşayarak ayrıldık Füsun’dan.

Akşamları uyku gözümden aksada,sabahları erken kalkmam çok iyi. Hep beraber erkenden kalkıyoruz.Önce bir sahil yapıyoruz. Sonra Yavuz Bungalow’un bahçesinde dolaşıyoruz. Bu arada o kadar büyük narlar varki anlatamam.

Portakal ağaçlarının çokluğu güneşi biraz etkilese de, havanın güzel olduğu anlaşılıyordu camdan baktığımızda. Yine erkenden uyanmıştık. Bu güzelliği kaçırmak istemiyorduk.

Bir rüyaydı sanki…Yaşandı bitti…. Senelerdir ilk kez,tüm aile  bir arada tatil yapacaktık. Kızım hazırladı bu tatili hemde şeker bayramında. O zaman Sinop’a geldiğinde biletleri almıştık. Sonra benim yurt dışı seyahatim girdi araya. Ve daha yıkadığım çamaşırlar kurumadan, tekrar bir valiz hazırladım.)))

Merhabalar, Öncelikle geçmiş Kurban bayramınızı ve en büyük Resmi bayramımız olan Cumhuriyet bayramınızı kutluyorum. Her yıl bayram, tatil vb. gibi sebeplerle  bir çoğumuz seyahate çıkıyoruz. Yolculuk yapan arkadaşlardan bilmeyenler çıkabileceği düşüncesinden hareketle; bu hafta engellilerin seyahat hakları üzerinde duracağım.

Merhaba sevgili günlüğüm.Artık Sinop’tayım biliyorsunuz. Pazar günü Sinop’a geldiğimde arkadaşlarıma, 3 gün evden çıkmayacağım, dinleneceğim demiştim ama, konu Cumhuriyet olunca ,kimse beni evde tutamazdı tabii.

Duyduk, duymadık demeyin! Sevindirici  bir  haberle  bayram sabahımız  aydınlandı! Fabrikaları kapanmış, Radar üssü gitmiş, Tarihi ve doğal güzelliklere sahip kent Sinop-Gerze ayağa kalkmış,  denizini  ve doğasını kaybetmemek için direniyor.