Başarılı ya da başarısız bir dönemi geride bıraktık. Şimdi biraz mola… Yeni güzel enerjiler biriktirme ve dinlenme zamanı. Birlikte plan yapıp, eğlenme zamanı. Karneye zayıf gelmiş diye kızma yada çocuğumuzu cezalandırma zamanı değil!…

İyi hafta sonları … Bugün birden Pazar gibi geldi. Halbuki cumartesi. Hele artık sömestr tatiline de girdik ki, iyice günleri şaşırırım.

Offf saat 23.30 olmuş bile. Pc yi herzaman açmıyorum, çoğu zaman telefonum yeterli oluyor. Ama günlük yazmayı düşündüğümde tabii açıyorum. Bu akşamda pc yi saat 20.30 da açtım, ama ancak günlük yazmaya vakit bulabildim. Malum 27 Ocakta konserimiz olduğu için biraz ona hazırlanayım dedim, biraz şiir aradım, birde bu arada …

Merhaba … Soğuk bir Pazar gününden, herkese sıcacık sevgilerimi yolluyorum. Nihayetinde Sinop’ta da kar başladı. Ama henüz merkezde kar tutmadı. Daha öncesinde de yağmur yağdığından daha yerler ıslak.

En nihayet beğendiğim, heyecanla okuduğum bir kitap bitirdim. Aslında Ayşe Kulin’in eski bir kitabı. İlk olarak 2004 yılında basılmış. Bir cep kitap.354 sayfalık.

Merhaba Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Sahipsiz Hayvanları Koruma ve Yaşatma Derneği olarak, 2016 yılını “Mutluluğun Resmi” adlı bir filmle sonlandırmak istedik.

Uzun süreden beri bilgisayarı açmak istemiyor  canım. Seyahat anılarımı veya günlük etkinliklerimi yazarken çok mutlu oluyorum da, üzüldüğüm olayları yazmak içimden gelmiyor.

Bugün bir kitapla aranızdayım. Nural Yılmaz’ı facebook da Kanserle Dans grubu sayesinde tanıdım. Benden 1 yıl sonra aşağı yukarı aynı evrede meme kanserine yakalanmıştı.  Gerçi Kanserle Dans grubu da başlı başına bir yazıya konu olacak bir grup.