MARAZ…Hande Altaylı..

Güneşli sıcak ve susuz bir günden, merhaba hepinize. Umarım güzel bir cumartesi geçiriyorsunuzdur.

Bizde de suyun olmayışı çok kötü oldu. Hele üstelik 2güne yakın suyun içinde kalıp,susuzluğa gelmek tam bir çile.Bütün işler beni bekliyor ben de suyu))))

Samsun’a gideceğim gece sanırım yolculuk heyecanından uyuyamamıştım, Ahmet Ümit’in kitabı, Bab_ı Esrar’ı da valizime  koyduğum için ,başucumdaki kitabı alıp okuyayım uykun gelene kadar değip,Hande Altaylı’nın Maraz kitabını okumaya başladım.Saat 23.00dü,okumaya başladığımda, saat 1.30du ben hala merak ve heyecanla okumaya devam ediyordum.Ki saat 6.00da otobüsümüz kalkacaktı.Yani inanın hiç elimden bırakmak istemedim.Çok beğendim, akıcı bir üslupla yazılmış, heyecan verici bir kitaptı. İnsanın başına her şey gelebiliyor. Hepsi yaşadığınız sürece karşılaşabileceğiniz olaylar. İster istemez de  etkileniyorsunuz. Bugünde sular olmayınca kitabı hemen elime alıp bir çırpıda bitirdim.

Maraz, Aslı’nın hikayesi. Mutlu bir evliği olduğunu sanan, eşinin aldatmasıyla birlikte, hayatında gelişen ve değişen olayları anlatıyor. Ben çok beğendim, etkilendim. Ve hayatta olmaz diye bir şeyin olmayacağına da inandım. Hande Altaylı’nın ilk kitabı da Aşka Şeytan Karışır’ı da güzel diyorlar.Pazartesi Kütüphaneye gittiğimde onu da araştıracağım.

Bazen insanın hayatı sorgulaması lazım gibi geliyor. Ama sorgulanması gereken hayat değil aslında, bizleriz. Nasıl bir dünya, nasıl birbirinden farklı milyarlarca insanlar. Değişik karakterler, değişik yaşamlar, ama olayların hepsi, birbirinin aşağı yukarı benzeri…Çevrenizde duyabileceğiniz türden. Bir ara Dallas vardı, nasıl merak ve heyecanla dizi saatini ve gününü beklerdik. JR’a, sinir olur,SuElen’a acır, Pamela ve kocasını severdik. Büyüklerimizde ayy artık başımıza taş yağacak diye, izlerlerdi diziyi. Şimdi artık. Dallas günümüzde ve hayatımızda. Maraz , Dallas’a benzemiyor ama nedense ,ben şimdi o diziyi hatırladım.

Geçen gece ,bir arkadaşımız eşiyle oturmaya geldiler.Onlarda’ Öyle Bir Geçer Zaman ki’dizisini izliyorlarmış,beraberce izlemeye başladık.İlk başlarda Ali’yi çocukları eve almayınca, erkekler başladılar hain evlat demeye,görüyor musun nankörlüğü diye söylendiler,sonra Ali’yi ayrıldığı eşi hasta kaldığı kulübede bulup da, Ali,eski eşini dövmeye tartaklamaya başlayınca, biz kadınlar başladık söylenmeye,öl inşallah,ellerin kırılsın,bırak kadın acıma,orada ölüp kalsın dedik,bu seferde erkekler sustu..Eminin içinizde birçok kişi izliyordur,Salı geçesi show’da gösterilen bu diziyi.Sağlıklıyken, genç sevgilisi olan olgun erkek ve çevreyi ,ailesini,çocuklarını düşünmeyen bir baba, hasta olunca ise yine eski eşine muhtaç olan bir erkek. Kadın fedekar ve affedici..Neden?

Yine başka bir konu, neden erkek kendisinden 30-40 yaş küçük bir kızla evelenebilirken ve yine hemcinsleri onlara, vay şanslı adam diye beklide gıptayla bakarken, bu erkekler, kızları ve hatta torunları olabilecek yaştaki bayanları, nasıl eş olarak kabul edebiliyorlar? Neden çevre arada ki bu yaş farkını hiç umursamıyor ve hatta olağan karşılıyor?

Merak ettim, kafama takıldı. Ben birazda okuduğum kitapların etkisinde kalıyorum şu sıralar. Geçen günlerde okuduğum,Ayşe Kulin’in ,Veda,Umut ve Nefes Nefesinden sonra rüyalarıma hep savaşlar girdi,tanklar şehrimize girdi,bizler sığınaklara saklanmışız gibi gördüm ve korkuyla uyanıp,bulunduğumuz güne şükretmiştim.

Şimdi de yaşadığım güne, sağlığımıza ve huzurumuza şükrediyorum.

Hepinize huzurlu,akıllı günler dilerim. Sevgiler Sinop’tan.

Günün sözü:Bir adam yetiştirirsen,bir kişi yetiştirmiş olursun,bir kadın yetiştirirsen,bir aile yetiştirmiş olursun.

Afrika Atasözü