NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Yılmaz Gürler 1972 Ankara doğumluyum evli ve iki mükemmel kız babasıyım..
2.Sizi ben gıyaben tanıyorum ve tesadüfen de engelli olduğunuzu öğrendim. Maalesef başınıza çok üzücü bir kaza gelmiş. Olay nasıl oldu? Anlatır mısınız?
Evet yüz yüze hiç görüşmedik ama, yıllardır saygı ve sevgi çerçevesi içerisinde tanırız birbirimizi…
1996 yılında işletmekte olduğum işyerinin önünde kavga çıktı ve bende onları aralamak istedim.. İkisi de genç çocuklardı.. Birine sarıldım ve burada kavga etmeyin diyerek diğerinden ayırmaya çalıştım, tam o anda büyük bir gürültü ile yere düştüm.. Ayırmak istediğim genç elindeki silahla beni vurmuştu.. Sağ lamber denilen boşluktan giren kurşun omur iliğimi yakmıştı.. Yıllar süren tedavi sonucunda, şimdiler de yarım yamalak da olsa yürüyebiliyorum.. Ama hala parableji (güçsüzlük) rahatsızlığım var..
3.O zaman kaç yaşındaydınız?
O zaman yani 28.06.1996 yılında oldu olay ben 24 yaşımda idim.
4.Hayata tekrar nasıl tutundunuz?
Canım ablacığım, her insan bir şekilde hayatın içinde bir parça umutla yaşar. Umut beslenmeyen bir yürekte, yaşamın güzelliklerini barındıramazsınız..
Kolay değil tabiî ki yılların vermiş olduğu bir rahatlıkla yaşayıp da birden madalyonun diğer tarafını görmek.. Hem de çok zor. Çok ağladım kendi içimde, ama asla isyan etmedim. Her daim benden kötüleri düşündüm.. Tabiî ki bunda canım annemin büyük emekleri var… Ben 18 ay yatalak kaldım…7 ay hastanede yattım… O günlerin birinde annem yanıma geldi ve kalk oğlum seni bir yere götüreceğim dedi.. Tekerlekli sandalyemi getirdi. Bindim ve bir odaya doğru sürdü annem… Durduk çok uzun boylu genç bir çocuk yatıyordu, bak dedi annem.. Senden daha genç ama senden daha ağır bir hastalığı var.. Sen Allahın şanslı kulusun dedi.. Evet gerçektende öyle.. Ben şanslı idim..Çünkü o genç denizde dalgaya atlamış ve boynunu taşa vurarak kırmış.. Kırılan yerden itibaren felçli idi..Yani kırık yerden itibaren hissetmiyor… Her şeyini kaybetmiş. Ne büyük abdest, ne küçük abdest, nede cinselliği olmayacaktı artık.. İşte bundan sonra, bende büyük değişiklikler oldu..Sonrasında vücuduma his geldi ve şimdi yürüyebiliyorum ama yardımcı ortez kullanıyorum… Her canlı bir umutla yaşar..Siz siz olun, içinizdeki umudu yitirmeyin..
Unutmayın……Çaresizseniz……… ÇARE SİZSİZNİZ
5.Hayatınızı karartan bu olaydan sonra, insanlara öneriniz ne olacak?
İnsanlar şunu bilmeli ki… Her şey bizler için.. Ne oldum değil, ne olacağım diye düşünmeliyiz… Ve lütfen bir işe kalkışmadan 20 sn düşünün, sonra hareket edin… Yüce Mevlam’ın, biz yaşayanlara verdiği en güzel hediye olan nefes almanın tadını çıkartın… Hayat zordur ama, onun da bir ilacı var…Bir parça tebessüm…Gülümseyin. Öyle samimi ve sıcak olun ki her sıktığınız ele, ruhunuzu da katın.
6.Şu anda karşılaştığınız sorunlar neler?
Bildiğimiz sorunlar hepside.. Bilindiği gibi bizim cennet ülkemizde her şey sorundur.. Sadece yazmak istediğim şey..insanlar bize acıyarak bakmasınlar.. İnsanlar bizi engellemesin, biz bütün engelleri aşarız…
7.Nasıl bir çevrede yaşamak isterdiniz?
Şu an ki yaşadığım çevreden memnunum ben…
8.Hepimiz bir engelli adayıyız.Benim başıma gelmez diye bir şey yok.Bu durumda sizin öneriniz ne olabilir diğer insanlara.?
Aslında sorunun içerisinde vermişsin cevabı.. Herkes bir engelli adayı. Tek önerim… Yaptığımız her işte dikkatli olmalıyız..
9.Çevrenin engellilere karşı tutumu nasıl sizce?
Beklentileriniz neler?
Çevre derken genel olarak cevap vereyim.. Bizim toplumumuz çok duygusaldır ve bu tür konularda duygusal olarak yaklaşırlar… Vah vah, tüh tüh diye başlayan cümlelerle konuya girip iyileşemeyecek mi, hep sakat mı kalacak diye sorulan sorularla devam edip, daha gençmiş geçmiş olsun cümlesi ile hastayı yatağa bağlarlar Bunlara gerek yok.. Sadece engellilerin de bir şeyler başarabileceğini düşünsünler acımasınlar… Onların hayat mücadelesine saygı göstersinler.
10.Ben sizin hayata sıkı sıkı bağlı olduğunuzu tahmin ediyorum. Bu nu neye borçlusunuz?
Dediğim gibi hayat her şeye rağmen güzeldir. Bu güzelliği de kimsenin elimden almasına izin vermem.. Hayata bu kadar bağlı olmayı da, önce ailem ve çevremdeki insanlara borçluyum.. Eskiden yaşama dair ben onlardan bir şeyler öğreniyordum…şimdi onlar benden öğreniyorlar…
11.Siz sporla da uğraşıyorsunuz. Bazen arkadaşlarınızla birlikte resimlerinizi facebook’ta görüyorum. Birazda spordan bahsedelim mi? Nasıl kuruldu bu takım, sizi kimler çalıştırıyor, kimlerle maç yapıyorsunuz?
İşte benim yaşamımdaki en güzel şeylerden bir tanesi de spor yapmak… Aslında hayata küsmem için o kadar sebep vardı ki. Ben 28 Haziran 1996 yılında kaza yaptım… 30 Haziran 1996 yılında 3. lig ekiplerinin birinde profesyonel futbolcu olmak için sözleşme imzalayacaktım… Ama ilk sorunuzda dediğim gibi, şimdi madalyonun diğer yüzünde, tekerlekli sandalye basketbolu oynuyorum.
Ben tesadüfle başladım bu spora.. İlk işe başladığım yıllarda (68) Aksaray ilinde dolaşırken bir engelli arkadaş beni görüp Sporcu bir yapın var diyerek beni idmana davet etti ve böylece Aksaray Belediyesi Eng.Basketbol takımında engelli sporuna başladım… Sonra Çankaya Belediyesi Eng. Basketbol takımına transfer oldum.. Bu sezonun ikinci yarısında, Ankara Büyük Şehir Belediyesi Ankara spora transfer oldum.. Halen bu takımda 1.ligde mücadele ediyorum. Haftanın 3 günü idmanlarım oluyor ve bir hafta deplesman, bir hafta kendi sahamızda mücadele ediyoruz. 1.lig de 10 takım var ve biz küme düşmemek için mücadele ediyoruz
12.Türkiye’de engellilerin oluşturduğu hangi takımlar var? Başarıları nasıl?
Şimdi burada isimlerini yazsam bir günümü alır.. Yüzlerce takım var.. En başarılıları… Galatasaray, Beşiktaş, İzmir Büyükşehir belediyesi.. vs..
13.Hangi takımı tutuyorsunuz?
Ben Fenerbahçeliyim..
14.Sizce şampiyon kim olur?
Fenerbahçe (gönlüm fener olur diyor amaaaaa….Oynanılmamış bir maç daha var)
15.Ailenizle aranız nasıl? En büyük desteği kimden gördünüz?
Bütün ailemle aram iyidir.. Aile demek bağlılık demek..Aile demek paylaşmak demek..Aile demek sarılmak-kenetlenmek demek.. Bütün ailem en büyük destekçimdir.
16.Ne zaman evlendiniz? Kazadan, önce mi sonra mı?
1994 yılında evlendim. Kaza dan önce idi.
17.Allah bağışlasın çocuklarınızı..)) İsimleri ne, kaç yaşlarındalar?
Teşekkür ederim cümlemizin çocuğunu Allah bağışlasın.. Hepsine sağlık sıhhatler versin yüce Mevlam.
2 Kızım var demiştim .. Büyük kızım Elif 14 yaşında ,küçük olanı da Enise 13 yaşında..
18.Sizin durumunuza çocuklarınız nasıl karşılıyor.?
Kaza yaptığımda büyük kızım 2 aylıktı.. Haliyle benim sağlıklı halimi bilmiyorlar.. Tabiî ki kocaman genç oldular merak ediyorlar ve annelerinden ve benim anne babamdan soruyorlar.. Onlarda anlatıyorlar.. Benle, yani bir engelli ile yaşamayı biliyorlar.. Hangi yönüm eksik, hangi yönüm kuvvetli biliyorlar.. Ben yanlarında iken hareketlerini bana göre ayarlıyorlar.. Bunun farkındayım ve gözlemliyorum eve bir başka engelli geldiğinde her zaman başka bir şey öğreniyorlar.. Şu ana kadar sorunumuz yok.. Bu konuda çok şanslıyım…Şükürler olsun.
19.En çok yapmayı istediğiniz şey nedir?
Çok yorucu bir yıl geçirdim. Bu aralar en büyük isteğim güzel bir tatil.. Hem de çok ihtiyacım var.. Aslında tek benim değil, ailemin de buna ihtiyacı var… Ama zor bir dönemdeyiz.. Onun içinde bu sene zor gibi geliyor…
20.Nereye gitmek isterdin?
Bana kalsa, doğa ile baş başa kalabileceğim bir yer de olur
ama, çocuklarım çok istediği için, deniz kenarında tam pansiyon bir otelde 10 gün geçirmek isterdim..
21.Boş vakitlerinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
Spor yapıyorum, müzik dinliyorum ve bulduğum güzel yazıları ve şiirleri insanların önüne slayt olarak görsel bir şekilde sunuyorum..
22.Şu anda nerede çalışıyorsunuz?
Ülkemizin güzide kuruluşlarından olan Türkiye petrolleri A.O. da çalışıyorum.
23.İş bulmakta zorluk çektiniz mi?
Tabiî ki bütün bireyler gibi bende iş bulmakta zorlandım…
Bu konuda biraz sitemkarım.. Ülkemizde engelliler bazında işsizlik oranı o kadar yüksek ki…Oysa bir çok fabrika iş verebilir, oysa bir çok atölye kurulabilir…
24.Çevrenizden, size nasıl davranılmasını isterdiniz?
Sadece hayatı bizlerle paylaşıp madalyonun diğer tarafını görsünler… Birde sıcak bir tebessüm…
25.En büyük hayaliniz nedir?
Pek hayal kurmam… Sadece bekler ve görürüm..Sonrası yaşanır…
26.10-16 Mayıs engelliler haftasını nasıl karşılıyorsunuz?
Sadece bu günlerde hatırlanmaktan nefret ediyorum…Birbirimizi her zaman hatırlamalıyız..
27.Devletten beklentileriniz neler?
Ooo her şeyi devletten beklersek işimiz var… Çok şey beklemiyorum aslında.…Dediğim gibi…Bize engel olmasınlar yeterli.
28.Şimdi size 10 kelime söyleyeceğim. Ve sizin için ne anlam ifade ettiğini birkaç kelimelik cevaplarla isteyeceğim. Hazır mısınız?))
Hazırım
Ada: yalnızlık
Para: sorun
Asker: vatan bekçisi
Kavga:anlamsız
Aşk: heyecanlı bir güzellik
Ağaç: nefes
Engel: ibretlik görüntü
Yeşil: canlılık
Otobüs: seyehat
İş: emek-alınteri
Not: Sevgili okuyucularım.Yılmaz’ı ben tesadüfen tanıdım.Bundan belki 5-6 yıl önce bilgisayar kullanmaya başladığımda, power pointle ilgili sorunlarım olmuştu.Bir arkadaşımda, Yılmaz Gürler’e ait bir sunu yollamıştı bana.Orada adresi vardı.Bende sorunumu söyleyip ,yardım istemiştim ve sağ olsun hemen cevaplamıştı.O günden bugüne de güzel sunularını bana yollamaya devam eder.Bende arkadaşlarımla paylaşırım.Ve geçirdiği kötü kazayı da yine burada öğrendim.Ama yılarca bilmedim böyle bir engeli olduğunu.Çünkü her zaman hayat dolu ve neşeli geldi bana..İyi ki kendisini tanımışım,iyi ki var.Kim bilir bir gün belki ailesiyle, eşiyle ve güzel kızlarıyla da şahsen tanışırım.Allah’a emanet ol Yılmaz Gürler..Ve her zaman hayat dolu ol…
14 Mayıs doğum günün)))))İyiki doğmuşsun, doğum günün kutlu olsun.Tüm sevdiklerinle birlikte , güzel günler dilerim.)))
