NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Merhaba Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları,
Ayvalığa yerleştiğimden bu zamana kadar, cins evcil hayvanların her yaz giderek arttığını, bunun da en büyük sorumlusunun yazlıkçılar olduğunu üzülerek gözlemlemekteyim. İnsanların, çocuklarına karne hediyesi olarak aldığı evcil
hayvanı, kışlığına götürerek ne kadar sorumluluk taşıyacağını anladığı için, onu sokağa bırakarak evlerine dönmektedirler. Peki, ama çocuklara evcil hayvan hediye etmek ne kadar doğru bir yaklaşım? Çocuğunuz evcil hayvanının ne kadar sorumluluk gerektiren bir canlı olduğunun ne kadar farkında, yoksa onu bir oyuncak olarak mı görüyor? Ya da kaç yaşında ki bir çocuk bir hayvanın bakımını üstlenebilir? Ya da hangi cinsler çocuklara daha yakındır? İşte çocuğumuza hayvan hediye etmeden önce bunları araştırıyor muyuz? Sorumluluk sahibi ebeveynlerin bunu düşündüğünü sanıyorum ve böyle düşünmek istiyorum. Ama kendimi kandırdığımın da farkındayım. Aksi halde sokaklarda terk edilen evcil hayvanlarda neden artış olsun ki?
Aileler büyük bir hevesle minik yavruyu satın alıyorlar, çocuklarda kısa sürede sıkılıyorlar, ailelerde hayvanın sorumluluğunu üstlenmeyip, onları sokağa bırakıyorlar. Ev ortamına alışmış hayvanların o savunmasız halini şaşkınlığını maalesef göremiyorlar.
Ben sizler için küçük bir araştırma yaptım. 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu evcil hayvan sahibi olmak için 18 yaş sınırı getiriyor. 18 yaş altına, evcil hayvan satmak yasak. Veterinerlerde bu kanunu çok yerinde buluyorlar. ‘Çocuk ergenlik çağına gelmeden bir hayvanın sorumluluğu tamamen ona verilmemeli. Çocuğuna bu sorumluluğu vermiş gibi gözükse de, anne baba arka planda olmalı. Genellikle hayvanların oyunculuk dönemleri geçtiğinde çocuğunda hevesi geçiyor. Bakımda anne ve babaya kalıyor ya da sokağa terk ediliyor. Bu yüzden çocuk ne kadar büyük olursa o kadar iyi.’
Veterinerlere göre; köpekler çocukları büyüklerden farklı görüyor. Onun çocuk olduğunun kesinlikle farkında. Eğer çocuk ona zarar vermiyorsa sempatiyle yaklaşabiliyor. Bağıran yaramaz çocuklardan pek hoşlanmıyorlar.
Yine uzmanlara göre, bir hayvanın varlığını kabul edip onunla empati kurabilme yaşı 4-5 yaşlarından sonra mümkün.Tabii hayvanın ürkütücü boyutlarda olmaması gerekiyor. Ancak sorumluluğunu üstlenmek için ergenlik döneminde olması gerekli. Hayvan beslemenin çocuğa çok büyük katkıları var. Çocuğun sağlığı güvence altına alınabiliyorsa, evin fiziksel koşulları hayvan için uygunsa, çocuk da bunu istiyor ve sorumluluğunu alabiliyorsa, bence evde hayvan beslemek oldukça keyifli. Ayrıca çocuğun gelişimine de oldukça katkı sağlıyor. Evde iki çocuk ve bir köpek yetiştirmiş kişi olarak söylüyorum. Uzmanlar çocuklar için alınacak köpeğin ırkına özen gösterilmesi gerektiğini söylüyorlar. Saldırgan bir ırk, asla alınmamalı.
Köpeklerin sosyalleştirilmesi de çok önemli. Yani yavru köpeği bol bol parka götürüp başka köpeklerle oynamasını sağlamak, insanların içine de sokmak lazım ki, aile içinde de huzuru yakalasın. Köpek yeterince sosyalleşmediyse evde agresif olabilir. Köpek evin içinde aileden biri gibi yaşıyorsa, belli bir disiplin sağlamak şarttır. Eğer köpek kendini insan gibi görüyorsa, başa çıkmanız zorlaşır. Bir süre sonra sizin komutlarınıza karşı çıkacaktır.
Şimdilik sizler için edindiğim bilgiler bunlar, çevremizde, evcil hayvanları hediye edilecek oyuncak gibi görenleri, biraz olsun düşündürebilirsek ve birkaç köpeği sokaktan kurtarabilirsek ne mutlu bize. Sevgiyle kalın.
