BANU AVAR..Sessizliğin Sesi…

Banu AVAR’ı ben “Kıbrıs”, “Demirkırat” belgeselleri ve TRT deki “Sınırlar arasında” programı ile tanıyordum. Duruşu, mücadeleci ruhu, olaylara farklı ve mantıksal yönden bakışı ile bende “güçlü ve örnek kadın” etkisi bıraktı. Örnek teşkil ettikleri için hep böyle mücadeleci, güçlü ve kültürlü kadınlara hayranımdır..

Geçtiğimiz hafta Sinop’a geleceğini öğrenince fırsattan istifade yakından da görmek istedim. Yaydığı elektrik müthişti, bize millet olmamızın önemini ve gücünü hatırlatmış oldu. Konferans sonunda iki tane kitabını alarak imza kuyruğuna girdim, sıram geldiğinde ise “işitme engelli “olduğumu söyleyerek kitaplarımı uzattım. Bana ailesinden birinin işitme engelli olduğunu söylerek (o heyecandan kim olduğunu tam anlayamadım sıradakileri düşünerek tutmak istemedim) yüz ifadesi ile konuşmaya başladı. (Hatırlatırım: işitme engelli biriyle konuşacağınız zaman göz teması kurmalı ve yüzünüzü ona dönmelisiniz..tane tane konuşarak dudaktan anlayabilecek şekilde konuşmalısınız.) çok mutlu oldum birkaç resim çektirip yanından ayrıldım.

Banu Avar, benim gibi 18 Temmuzda doğmuş, efsane öğretmen Sıdıka Avar’ın kızıdır. Gazetecilik hayatına Süreç  dergisi ile başlamış. BBC-Türkçe radyosunda çalışırken belgesel kursuna katılmış, TRT Londra muhabiri olmuş..onu aynı zamanda 32.Gün muhabirliği ile de hatırlıyoruz. Onun sanırım Sinop’a ilk gelişiymiş, Nilgün Karadeniz hanım davet etmiş ve sendika ile Aydınlar ocağı girişimiyle bu organizasyon yapılmış. Emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum.

Bu tür etkinliklerin devamı dileğimle..

 

 

Gül Ustabaş GENÇ