Ecz. Ata ÜNLÜ ile söyleşi…

 

1.Ata Bey,sizi tanıyabilirmiyiz?

Ben 1946 yılında Gerze de doğdum.Yengeç burcundanım.İlk ve ortaokulu Gerze de okudum.1961 yılında İstanbul Kabataş Erkek Lisesine kayıt yaptırarak, 1964 yılında lise, 1969 tarihinde yine İstanbul da eczacılık eğitimini tamamladım.1971 yılından beri serbest eczacılık yapıyorum. 1977 yılından bu güne dek Sinop’tayım. 1975 ve 79 yılları arasında Almanya’da otomobil ithalatıyla uğraştım.Bu vesile ile Avrupa’ nın bir çok şehrini görmek nasip oldu.

Eczacılık mesleğinden değilde, bugün sizinle sanattan söz edeceğiz.

Sizi ,ben de yıllarca Eczacı olarak tanırdım. Taki TRT Fm’de bir güftenizi dinleyinceye kadar.

2. Güfte yazmanız nasıl gelişti?

Lise de edebiyat hocamız Yahya Kemal’ in yakın arkadaşı aruz vezni şairlerinden Ahmet  Aymutlu’ nun desteği ve eğitimi ile yetiştim.

Edebiyat derslerini genelde dışarıda ya Aşiyan da Tevfik Fikret in evinde yada Yahya Kemal in kabrinde yapardık.İyi kompozisyon yazardım.Yakın arkadaşlarım, kız arkadaşların  isimlerinin baş harfleri ile ısmarlama şiir yazardırırlardı bana.Başlangıç işte böyle.

Şarkı sözü yani güfte, şiirden farklıdır.Hece vezni veya aruz vezni ile yazılır.Aruz  artık kullanılmıyor.

3. Başka şarkı sözlerinizde var mı?

Yazılmış şarkı sözlerim var.Başkasının kullanmaması için tescil edilmesi gerekir.Daha  sonra yayınlayacağım.

 4. Şiirde yazdığınızı biliyorum.?En çok ne tür şiirler yazarsınız?

Herhangi bir olayı düz yazı yerine manzum olarak anlatmak hoşuma gidiyor.Bazı mizah yazılarını manzum olarak anlattım.

5.Neler size ilham verir?

Şarkı sözü yazmak için, romantik düşünmek için, eczane işlerinden pek vaktim olmuyor, bazı akşamlar vakit bulabiliyorum

İlham konusu şöyle , akşamları ut çalarken veya nota çalışırken yada araba kullarırken, aklıma gelenleri not eder daha sonra konu üzerinde çalışırım.

6. Sevdiğiniz şiirlerinizden birini bizimle paylaşır mısınız.?

ÖLÜMLE VALS

Bacasından dumanı,altından külleri.

Susturacak her gece, öten bülbülleri.

Bahara ermeden, hayatı söndürecek.

Gönlümüzde açmayan gonca gülleri.

 

Güya çalışacakmış ustası işçisi.

Bir masal, mutlu yaşam, evlilik düğün pastası.

Yatağana bir göz at, göreceksin.

Her evin var bir ölüsü, var bir hastası.

 

Kimsenin kazanacağı parada gözümüz yok.

Yalanlar, vaatler,umut pek çok.

İster küçük atın efendiler,ister büyük.

Artık Gerze’nin palavraya karnı tok.

 

Gerze’de doğan,Gerze’de ölmeli.

Doğarken ağlayan, yaşarken gülmeli.

Bir duble rakıya, bir lokma yemeğe.

Gönül koyanlar hesabını çok iyi bilmeli.

 

Paraya, pula, maddeye tapanlar.

Bedava yaşar, selden kütük kapanlar.

Bzileri düşünmeyip, hiçe sayanlar.

Bizden söylemesi;

Ölümle Valsi kendileri yaparlar..

Ecz. Ata ÜNLÜ

 

7. Mizah da yazdığınızı biliyorum.Nasıl yazıyorsunuz?

Önceden dinlediğim hikayeleri veya palavraları derleyerek manzum veya düz yazı olarak yazıyorum.

 8.Birde eczaneniz de, birçok antika görüyorum.Bu merak nasıl başladı?

Antika konusuna gelince, yine lisede resim hocamız tanınmış ressamlardan Ahmet Üzeli’ nin üzerimde etkisi olmuştur.Onun sayesinde

o zaman İstanbul un bütün müzelerini sınıfça gezerdik.Antikanın ne olduğunu, nasıl olması gerektiğini,hangi döneme ait olduğunu,

görerek öğrendim.Daha sonra kendimi geliştirerek alım gücüme göre toplamaya başladım.

9.İleride bu antikaları ne yapmayı düşünüyorsunuz?

Eski  eserleri gelecek nesillere ulaştırmak düşüncesindeyim. Eski yıllarda kullanılmış müzik aletleri müzesi kurulsa, katkıda bulunabilirim.

Gerzede Yakup Ağa konağında düzenleme yapılırsa, orada bir oda verilirse, bir kompozisyon yaparak döşenmesinde yardımcı olacağım.

10. Hiç müzeye bağışladığınız eserler oldu mu?

Adalet dairesi müzesinde ve Aslan Torun konağına  bağışladığım eserler var.Teşhir ediliyor.

11.Satmayı düşünür müsünüz.?

Satmayı hiç düşünmedim.

 12.Gerze değince aklınıza ilk geliveren şey ne oluyor.?

Gerze deyince doğduğum ve yaşadığım yer.

13. Ya Sinop değince?

Sinop deyince yaşanması gereken yer,Sinop şiirinde anlattım duygularımı.Sevgiliyi bağrında saklayan  gizemiyle Yalı Kahvesi ve gönlümüze akıveren ılık bir meltemdir Sinop.

 14. Okuyucularımıza bir mesajınız var mı?

Nilgün Hanım,konu anlatmakla bitmez.Bunları Gerze’ de eczanede nöbette, yazma fırsatı buldum.Köşenize beni konuk ettiğiniz için

müteşekkirim. Konu uzarsa okuyanlara sıkıntı verebilir.Bir başka zamanda nazik davetinizle, köşenize yine konuk olabilirim.

Ayrıca sizi kutluyorum.Sinoplunun sesini soluğunu her yere ulaştırıyorsunuz.Bundan güzel sizi gururlandıracak daha ne olabilir.

Elinize , yüreğinize sağlık.

Söyleşimizi Bir Merkep Masalı ile noktalayalım.

 

Yamacıklının eşeği hastadır,

Gerze’de bu piri Baytar ustadır,

Hasta eşek ah eder vah eder inler,

Usta işe koyulur,önce karnını dinler,

Bağırsaklar gürül gürül,çalınır dümbelek,saz,

Usta hemen anlar,eşeğin derdi gaz.

Çakısıyla karnında hemen bir delik açar,

Ustaya göre fısssss diye eşeğin gazı kaçar.

Eşek can havliyle,acı acı anırır,

Dili dönse,hemen polis çağırır.

Huysuz inat eşek , sanki hacı yatmaz,

Usta kızar ,açtığı deliği kapatmaz.

Bildiği yoldan hiç sapmaz.

Delik varya,eşeğin karnı artık gaz yapmaz,

Sonuçta karnı gazla dolmayacak.

Bizim eşek bir daha hasta olmayacak.

Zavallı varmadan köye,düşüp ölür derede,

Köylü yana yana arar,meşhur baytar nerede.

Bir eline geçirse,çiğ çiğ yiyecek onu,

Ne hazin bitti değil mi,bu hikayenin sonu .

 

SAYGILARIMLA.