NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Ben Peter Pan’ı çok severim. Hele o Tinker Bell…Minicik kanatlarıyla ışıl ışıldır… Geçen gün yine kilolarımla ilgili bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Diyetle ilgisi olmayan, ruhumun derinliklerinde yolculuklar yaparak sorunuma derman bulmak için içsel yolumdayım son zamanlarımda yine.
O yolun bir yerlerinde Tinker Bell ile karşılaştım. Elinde bir fener, kanatlarını çırpmaya çalışıyor, ama yorulmuş artık. İşte o sırada aldığım kiloların aslında içimin ışığını kapattığını farkettim. Halbuki hepimiz bu dünyaya ışıldamaya gelmiş ruhlarız. Bedenimizi ağırlaştırdıkça ışığımız sönüyor, içimizdeki çocuk daha fazla üzülüyor, çünkü onunla da bağlantıyı kesmiş oluyoruz. Bunu farketmek beni çok üzdü.
Şimdi Tinker Bell’i düşünüyorum içimde, kolayca kanat çırpabilmesi için hafiflemeye odaklıyorum kendimi. Biliyorum, neye odaklanırsam o olur, ışığımın parlaması benim için itici bir güç oldu.
Siz de ışığınıza odaklanmak istemez misiniz?
Banu Conker
