Son Ada..Zülfü Livaneli..

Serenad’dan önce Zülfü Livaneli’nin kitaplarını okuyamazdım. Çok ağır gelirdi bana. Başlar ama yarım bırakırdım. Ta ki Serenad’a kadar. Sonra da Kardeşimin Hikayesi’ni okumuştum.Ve ikisini de çok beğenmiştim.

Bu arada 5-6 yıl önce nasıl olduysa’’Son Ada’’kitabını almışım. Ama ağır gelir diye o zamandan bu zamana kitaplığımda duruyor, okumuyordum. Sonra bir arkadaşım çok güzel akıcı dedi ve bende okudum. Gerçektende akıcı, anlaşılır bir dille yazmış. Hemen de bitirdim.

2009 yılında toplumsal sorunlara, gerçekçi yaklaşımını fantastik bir anlatımla yansıtmadaki başarısı nedeniyle, Orhan Kemal Roman Armağanını kazanmış bu kitabıyla.183 sayfa.

Roman,  çevreci ve siyasal mesaj vermekte.

40 evin bulunduğu, doğal zenginliklerle dolu küçük adada, mutlu, mesut yaşantılarına devam eden insanların, darbeci bir devlet başkanının yerleşmesiyle değişen hayatlarını anlatıyor.

Darbeci başkan, emeklilik yıllarını geçirmek üzere geldiği bu adada, daha önce kendi kendilerini yöneten halkın, artık bir başkanla yönetilmesini isteyip , seçim yapıp,kendisini de başkan seçtirir. Ve ondan sonrada adadaki hayat değişir. Önce martıların huzuru kaçar, sonra ada da yaşayan insanların. Sonra neler neler olur adada. Aslında doğanın dengesini elbirliği ile değiştiren ada halkı, acı sona da beraberce giderler. Tabii buna karşı çıkanlarda vardır ada halkı arasında. Ama etkili olabilirler mi??

İşte çok akıcı, hicvedici bir şekilde Zülfü Livaneli’nin yazdığı bu kitap, gerçekten okunası bir kitap. Günümüze de çok uygun..

Okuyun derim ben. Bana da hayret, 6 yıldır kitaplığım da duran kitabı okumak bugüne kısmetmiş meğer. Neyse sonuçta okudum ya.))))

İyi akşamlar.