Bilin Bakalım Neler Oldu?????

Merhaba sevgili okuyucularım…Sizlere hemen hemen her gün günlüğümü yazıyorum ya, bazı zaman düşünüyorum aman Nilgün bırak bu işi, senin gününden, millete ne diye. Ama bunun yanında çoğu zaman aldığım duyumlar benim bu işe devam etmem gerektiğini gösteriyor. En azından rastladıkça bazı konuları yazıp paylaşmam, sosyal sorumluluklarımızı da artırıyor ve gerekli kılıyor. Dünkü konu gibi…(Okumuştunuz değil mi dünkü yazı mı?)

Dün akşam Sinop Belediyesinin Ramazan etkinliklerini izlemeye gittik. Sahnede 3 hoca kuran okuyorlardı, ardından da duasına yetiştik. Sonra Kızılay lokum dağıttı, belediyede mevlüt şekeri. Çok iyi düşünülmüştü.

Ardından Konya’dan gelen grup ilahi tarzı şarkılar söyledi ve ardından da, Tebrizli bayanla birlikte ismini bilmediğim bey çıkıp şiir okudular. Sesleri, vurgulamaları çok güzel, birde müzik eşliğinde söylüyorlar gerçekten güzel. Amaaa…..Her zamanda aynı şiir okunmaz ki..Ben geçen hafta dinlediğimde kendilerini tebrik etmiş, geçen seneki şiirinizi okudunuz yine demiştim. Dün gece ise bir önce ki hafta okudukları şiiri yine okudular. Anlayamadım neden? Başka bu ayın anlam ve önemine ait şiir mi yok diye düşünsem…. Tabiî ki doğru olmaz. Bakın Cem Başaran, ne zaman dinlesem farklı şiir okuyor.

TÜRKÇE paylaşan: ncabaci

ŞİİR paylaşan: ncabaci

İLAHİ paylaşan: ncabaci
Bence Mevlana Celaleddin Rumi’nin ‘’Etme’’ şiiri çok güzel olsa da, her gece dinleyiciye sunmak olmuyor. Bu benim acizane fikrim. Bunun yanında 2tane yenide söylediler,doğruya doğru.))

Ardından  semazenler çıktı, yine her zaman ki gibi çok güzellerdi…Gerçekten, nasıl güzel dönüyorlar…

SEMA GÖSTERİLERİ paylaşan: ncabaci

Ve bitmek üzereydi kalktık arkadaşımla, bisikletli ve patencilerden korktuğumuz için bizde iskeleyi turlayalım dedik. Ama hemen bitti, devamında da Aşıklar Düğün Salonun arkasından, deniz kenarından yürüyelim dedik. Saat te 24.10 gibi. Baktık çocuklar orada da bisiklete biniyorlar. Arkadaşıma dedim ki ister misin bunlardan biri sana çarpan olsun. Yok ,vallahi o andaki korkumdan bir tek alt eşofmanını gördüm  dedi. Ama diğer arkadaşım gözlüklü olduğunu söylemişti 25 li yaşlarda demişti, dün akşam o yanımızda yoktu. Dur dedik , çocuğa bir yem atalım. Arkadaşım tam o bisikletli geçerken arkasından, dün gece bana çarpıp kaçtın, ama hala hızlı bisiklet kullanıyorsun dedi. Çocuk cevap vermedi gitti. A aa dedik demek bu değilmiş. Sonra bu defa karşımızdan yine süratli olarak geldi, bu defa aynı şeyi yine söyledi arkadaşım, o da hafif durup, özür diledik ya teyze demez mi.!!!

Aaa baktık bu vuran çocuk hemen bisikleti takibe aldık. Kütüphanenin yan tarafına geçti, bizde gittik, arkadaşım artık dayanamadı, gayet güzel tam bir öğretmen edasıyla (kendisi öğretmen emeklisidir) konuştu. Ayak parmağı mosmor olmuş, kafasının yan tarafı şiş, diz yüzük. Oğlum yavaş kullanmazsan,seninde, başkasının da canı yanar dedi. Çocuk demez mi, ben hız yapmayı seviyorum. Dün gece freni boşaldı, ağaca çarpacaktım, sana çarptım dedi.!!!!!!

O zaman anladım ki, bu çocuk bir garip. Ve yine çocuk bastı gitti yanımızdan bisiklet kiraya veren gençlerle konuştuk, onlara da durumu anlattık, o da aa dur ben onun kulağını çekeyim diye, yine çocuğu yanına çağırdı. Aman dedik dokunma , sadece konuş ve konuşalım. Bu arada caddede ona bir araba dokunmuş, çocuk son hızla kendine vuran arabanın peşinden gitti ve sonra yanımıza döndü. Yine eğitici, biraz korkutucu (hapse girebilirsin gibi) konuştuk, o sırada yanımıza bir bey geldi. Ben sivil polis diye düşündüm. Meğer bisikletli genç, o beyin çalıştığı vakıfta çalışıyormuş. Bu arada ismini, yaşını nerede çalıştığını öğrendik. Fotoğrafını bile çekmiştim, durumu bilmeden önce. Ama açıklamak istemiyorum tabii.

Sonra hocası, artık sana bisiklet yasak, bundan sonra binmeyeceksin dedi. O da hala ben özür dilemiştim diyor.Bey bak dedi, şanslısın hanım efendiler kültürlü kişiler, başkası olsa beklide sana çantalarıyla saldırıp , ağza alınmaz sözler söylerlerdi, gayet güzel sana zararlarını anlattılar dedi. Adamda özür diledi. Ve ayrıldık.

Birde ne anlattı dün akşam için arkadaşım, o vurmanın şiddetiyle uçup konunca, yanındaki arkadaşım panik içinde bağırmış, diğer caddeden geçenler sadece bakıp yollarına devam etmişler, sadece bir delikanlı gelip size yardım edeyim, ambulans çağırayım, hastaneye götüreyim diye ilgilenmiş. Yaaa, bize ne oldu da bu kadar umursamaz ve bencil olduk???

Bugün Halkla  İlişkiler Müdürü İsmet Bey’le görüştüm. Durumu o da web sayfamdan okumuş, ne yapa bilirsiniz dedim, birkaç öneri söyledim. Gençlerimize de acıyorum, tatil şimdi enerjilerini boşaltmak istiyorlar. Bu durumda kimsenin madur olmayacağı çözümlerin üretilmesi gerek. Burada tam belediyemize iş düşüyor. İsmet Bey ben başkanla görüşürüm dedi ve yarım saat sonrada beni arayıp, Belediye başkanımızın bu konuya çözüm bulmalarını başkan yardımcısı Rahmi Bey ve Zabıta müdüründen istediğini söyledi.

Şimdi takipteyim….Bakalım başka hiç kimsenin canı yanmadan bu durum nasıl hallolacak…

Bakın ramazan bitiyor bayram geliyor, Sinop nüfusunu, yine en az 3e katlar. Hem gençlerimizin, hem de yayaların canı yansın istemiyorum. Ve acil çözüm bekliyorum. Hepimiz için…

Bu konu  böyle…

Bu arada bugün amca oğlu Mehmet Ağabeyimi ziyarete gittim, maşallah bastonla yürüyebiliyor, çok sevindim, inşallah çok daha iyi olacak.

Tüm hastalarımıza bir kez daha yüce Allah’ım dan şifa diliyorum.

Sağlıcakla kalın…Hayırlı ramazanlar..

Not: Bu arada bana bu konuya değindiğim için çok teşekkür eden arkadaşlarım oldu. Ben de kendilerine teşekkür ediyorum.

Ve sizlerden ricam, lütfen sosyal sorumluluklarımızın bilincinde olup, daha duyarlı hareket edelim. En iyisi de bu değil mi zaten?