2 hafta aradan sonra sizlere tekrar merhaba.
Kış gelmiyor, bahar havalarını yaşıyoruz derken kar bu kez daha çok bastırdı, soğuklardan evden de dışarı çıkamadık.
Kar yağmadan 1 gün önce Karakum’a gittik, hava günlük güneşlikti, sonra ki günler bir kar bastırdı ve birden çok soğudu hava.
Nihayetinde kışı gördük bu defa…Demek ki soğuklar böyle oluyormuş. Karların eridiği birgün dışarıya çıkmıştık eşimle, hava buz gibiymiş Sakarya caddesinde. Oradan cezaevinin altından doğru,Tersahaneye inince hemen ısı farkını fark ettik.
Kandil günü mezarlığa gittik eşimle, anne ve babalarımızı , şehitlerimizi ziyaret edip dua ettik.Hepsinin mekanları cennet olsun.
Gecen Cuma günü de çok soğuktu. Ara ara kar atıştırıyordu, bu defa arabayla çıkalım dedik. İnanır mısınız bir saatte hem tipiye tutulduk 2 kere, hem de günlük güneşlik havayla karşılaştık. 1 saatte bu kadar değişim olur mu demeyin, oldu vallahi..
Başka ne mi yapıyorum, normal rutin işlerin dışında, yağlıboya resim yapmaya, bebek yeleği örmeye devam ediyorum. Ve tabiî ki olmazsa olmazım kitap okuyorum.
9 Şubatta yine liseden arkadaşlarımla Barış Manço Çocuk Parkında buluştuk, 1,5 saat kadar sohbet ettik, çok iyi geldi hepimize.
Görüyorsunuz şubat ayıda bitmek üzere. 12 martta, koronoyla tanışmamızın 1. yılı dolacak. Zaman işte, uçup gidiyor..Ve tabii çok zor şartlarda gidiyor.
Allah hepimizin yardımcısı olsun. Özellikle de iş yapamayan, işsiz kalanların.
Şimdilik iyi geceler…