1945 dogumlu, 67 yasinda babam. Dun hem dogum gununu hem babalar gununu kutladik. Ve bu sefer babama “Ben zamani”ni deneyimlemesi icin konser bileti hediye ettim. Annemle birlikte gidecekler ve nostaljik sarkilarla keyiflenecek diye…

Hemen hemen ayda bir liseden arkadaşlarımla buluşuyoruz biliyorsunuz. Bu defa ki buluşmamıza çocukluk arkadaşım Yaşar’da katıldı. Kendisi Amerika’da yaşadığı için ,onun bu oturmamıza rast gelmesi hepimizi çok mutlu etti.

Günler nasıl böyle çabuk geçiyor anlamadım vallahi.Bu arada etkinlikler ide yakalamaya çalışıyorum. Geçen hafta Yaşlılar Evi bahçesinde açılan Aynur Sönmez Hanımın resim sergisine ancak son gün gidebildim.

Dün kızımı yolcu ettik, ardından da Dr. Rıza Nur Kütüphanesindeki etkinliklere katıldık.(Bu arada resim ve fotoğraf sergi açılışlarıda oldu vakitsizlikten katılamadık, umarım kapanmadan inceleme fırsatımız olur.) Kütüphanemizde yabancı ülkelerden çok eski siyah beyaz resimler,pasaport resimleri sergisi, açıldı. Çok ilginçti.

Ne kadar uzun zaman oldu görüşmeyeli…Bana mı öyle geliyor yoksa? Vallahi özledim sizleri. Aslında birbirimiz görmesekte, benim buradan duygu ve düşüncelerimi yazmam, sizle iletişime geçiyor hissi verdiği ( hatta geçtiğim için), yazmayınca özlüyorum işte.)))) Sizde meraklanmışsınızdır.)))Ne ler oluyor Sinop’ta diye.)))

Merhaba merhabaaa…Sevgiler ,saygılar herbirinize. Araya bayram girdi,kızım geldi derken, sizlere günü gününe havadis veremez oldum. Nasılsınız, ne var ne yok.? Nasıl geçti bayramınız? Yoksa hala sizde tatili devam ettirenlerden misiniz.?

Yine gerçek bir yaşam öyküsü…Yine Dr. Rıza Nur Kütüphanesi’nden ödünç aldım…Yine orada çalışan bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine alıp okudum….

Merhaba Değerli Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Nihayet sizlere EPEKA Türkiye’den bahsetmenin vakti geldi. Nilgün Halamın önceki yazılarından EPEKA adını duymuştunuz. EPEKA, Eğitim Programları ve Evrensel ve Kültürel Aktiviteler Derneği’nin baş harflerini temsil ediyor.