Sorunumuz; konuşamamak, duyamamak, görememek ya da yürüyememekten çok, konuşulmamak, duyulmamak, görülmemek bize göre..Bu yüzden acınmaktan çok saygı duyulmayı bekliyoruz sizlerden.. Bedenlerimiz engelli olabilir ama zihinlerimiz kuşlar kadar hareketli ve yaşam dolu.Fakat kuş kadar özgür olmak neye yarar, gökyüzü başkasının olduktan sonra..sizlerden istediğimiz gökyüzünde bizlere de yer açmanız..                                                                                     “İlkadım” dergisinden   

Merhaba Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları,  Bu seferki yazımda sizlere, 2012 Avrupa Kültür Başkenti ünvanını Portekiz’deki Guimarães ile birlikte alan, Slovenya’nın şirin mi şirin bir şehri olan, Maribor’dan bahsetmek istiyorum.

Bu akşam saat 18.00de ,Halk Eğitim Merkezi Salonunda,Gazi Üniversitesi Akademisyenler ve İdari Personel Türk Sanat Müziği Korosu’nun konserine gittik arkadaşlarımla.

Geldim Sinop’a geldim de, pir geldim vallahi…Şimdi düşünüyorumda İstanbul’da mı daha çok yoruldum ,Sinop’ta mı karar veremedim vallahi.

Hayatta hep kendimle ve çevremle barışık olmaya, hep pozitif olmaya çaba sarfettim. Etrafımdakilere en umutsuz anımda bile umut saçtım. Yaşamım boyunca umudumu hiç yitirmedim. Hep:’Sabah ola hayrola’ diye girdim yatağıma. Başarılarımla övünmedim, başarısızlıklarımdan yerinmedim. Kendimi daha iyiyi ,daha güzeli aramaya odakladım….

Banu AVAR’ı ben “Kıbrıs”, “Demirkırat” belgeselleri ve TRT deki “Sınırlar arasında” programı ile tanıyordum. Duruşu, mücadeleci ruhu, olaylara farklı ve mantıksal yönden bakışı ile bende “güçlü ve örnek kadın” etkisi bıraktı. Örnek teşkil ettikleri için hep böyle mücadeleci, güçlü ve kültürlü kadınlara hayranımdır..

Şu anda hava alanındayım,2 gündür sizlere yazamamıştım,şimdi uçak beklerken ve kahvemi yudumlarken yazmak istedim. 2 hafta, ne kadar çabuk ve yorucu geçti, bir o kadar da güzel. Çocuklarla, ablalarla, yeğenlerle olmakta bir başka güzeldi.

kırmızı baslıklı kız Yükleyen ncabaci. – Partiler, yurt hayatı ve diÄ�er üniversite videoları.