Bir özlemişim, bir özlemişim, dile kolay tam 1,5 aydır konservatuvara gidememişim. Neyse ki hasret bitti ve bu akşam icraya katıldım. Arkadaşlar beni, ben de onları çok özlemişim, Mustafa’nın tavşan kanı çayını da özlemişim. ( Mustafa yaa çok  üzgünüm bu akşam sen hiç bir fotoğraf da yoksun.Haftaya inşallah.)

Sizlerden yine uzak kaldım. Ama öyle çok işim var ki. Dükkanımızı kapatıyoruz ve harıl harıl malları paketliyoruz. Bütün gün bu soğukta çalışmaktan eve gidince halim kalmıyor. Bu arada her paketlediğim ürünün fotoğrafını çekiyorum, adetini fiyatını kayıt ediyorum. Yani anlayacağınız işim çooook.

Öncelikle yeni yılınızı kutluyorum sevgili arkadaşlarım.. Yeni yılda ilk yazıma bir kitapla başlayayım dedim.. Gerçi bu kitabı okuyalı bayağı bir zaman geçti ama hep yazmak aklımın bir köşesindeydi.

Karın evlerde bizi mahsur bıraktığı bu Pazar günü, hepinize iyi akşamlar dileyerek başlamak istiyorum günlüğüme…

Sizlere epeydir yazamadığım gibi, yeni yılınızı bile kutlama olanağım olmadı. Çok özür diliyorum. Ama mazeretimi yazınca beni affedeceğinizi de biliyorum.

Bir zamanlar Yeoni adında genç bir kız yaşarmış. Işık saçan yıldız gibi gözleriyle, parlayan ay kadar güzelmiş. Ne yazık ki annesi uzun zaman önce ölmüş, babası da tekrar evlenmiş. Üvey annesi ona çok zalimce davranıyormuş ve sürekli zavallı kıza acı çektirmek için yeni yöntemler buluyormuş.

En nihayet bugün saat 12.30 da Eski Tarihi Sinop Cezaevinde, Şeliart Project’in düzenlediği, ‘’Özgürlük İçin Harika Bir Gün’’, 5 Hücre –19 Özgür ruh temalı sergimizin açılışını yaptık.

Ben geldiiim… Geçen salıdan beri yazamadım. Neden mi? Garge Sales gruplarından biri 3 günlük kermes açmıştı, bende bu kermese katılmak için İstanbul’a gittim.