En son EL James’in, Özgürlüğün Elli Tonu’nu okuduğumda ohh en nijhayet bitti demiştim.  Okuduğum 3 kitapdan oluşan seri, Ana’nın ağzından yazılanlardı.  Şimdide bu kitapta da başrolde ki adam , yani Cristian Grey’in  gözüyle anlatılmış.

Dün yayınladığım yazıya çok güzel yorumlar aldım, bazen içimden akıyor sözcükler ve ben konuşurken, yazarken onları dinliyorum. Yazının sonundaki cümleyi de akşama kadar düşündüm. Birbirimize bağlı olma düşüncesi, çok uzaklardaki birinin yaptığının bizi etkilemesi aslında kocaman bir idrak gerektiriyor. Eskiler ‘havsalam almıyor’ derler ya, işte benim de bazen havsalam almıyor. …

Çok çoookkkkk uzun bir aradan sonra hiç tanımadığım bir vesileyle tanıştırıldığım biriyle görüştüm. Anneme söyleyince neredeyse heyecandan bayılacaktı, gözleri parladı ama hiç çaktırmadı 🙂

Yıllardır çalışıyorum, sadece hamileliğimin son ayından çocuğum üç yaşına gelene kadar çalışmadım. Tekstil sektörünün stresini yaşarken boşandım ve hep istediğim kendimle ilgili çalışmalara başladım ve en sonunda Transformal Nefes(R) eğitmeni oldum, yaşam amacımı gerçekleştirdim. Şimdi yola koyulma zamanı.

İyi akşamlar sevgili okuyucularım…İyi olduğunuzu ümit ederek, hepinize sevgilerimi yolluyorum öncelikle. Bugünden itibaren kış kendini gösterdi…Halbuki dün yazdan kalma bir günde Samsun daydık.

İyi akşamlar sevgili okurlarım. Yine epeydir günlüğümü paylaşamadım sizlerle. Ee söyleyin bakalım nasıl geçiyor günleriniz? Ben yine bir koşturmaca içindeyim. Allah’ım iyi koşturmalar versin böyle hepimize.

366 sayfalık, Brezilya dizilerini anımsatan, tam aile tipi, güzel bir romandı. Kütüphaneden almıştım,  beğenerek birkaç günde okudum.

  Tekrar Merhaba Değerli Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Seul, anlat anlat bitmiyor. Bu şehri görmek için gerçekten bir haftadan fazla kalmanız gerekiyor. Şimdi Seul’den dönmeden önce yapmanız gerekenleri de bu yazıya sıkıştıracağım.