Biraz önce bitirdim kütüphaneden aldığım bu kitabı. Çok güzeldi ve heyecanlı.. Şimdi ne olacak, şimdi ne olacak diye bir türlü elimden bırakamadım ve 408 sayfalık kitabı 3 günde bitirdim.

İyi akşamlar… Nasılsınız diye sormuyorum bu defa…Neden mi? Kime nasılsın diye sorsam, hep bir hastalıkla karşılaştım. Hastalık derken başım ağrıyor, ayağım ağrıyor filan değil, çok daha ciddi hastalıklar. Artık korkar oldum, birine nasılsın diye sormaya…

Aslında bitireli 10 gün kadar oluyor ama bir türlü elim değip yazamadım. Hatta bu arada çok heyecanlı bir başka kitabı da bitirmek üzereyim. Gelelim Guguk Kuşu’na….

Dün akşam Sinop Belediye Konservatuvarı Gençlik ve Çocuk Korosu konserindeydik. Birbirinden tatlı çocuklar,  güzel genç kızlarımız ve yakışıklı delikanlılar sahnede yerlerini aldıklarında, aileleri ve tanıdıkları heyecan içindeydiler.

İnsan doğası gereği özgür olduğunu hissettikçe daha MUTLU! Ya da Hande böyle diyelim… Ve yepyeni bir hikaye için bu kısa yazıya, benim gerçek hikayeme balıklama dalalım.

İyi hafta sonları.. Çok şükür kara haftanın sonuna geldik. Neden böyle yazdığımı,  daha önceki günlüklerimi okuyanlar anlamışlardır. O kadar çok hasta haberleri almış ve çok yakınlarım hastalanmıştı ki, birkaç gündür moralim bozuktu.

İyi akşamlar… İstanbul’dan geldiğimden beri içim içime sığmıyordu.Gitmeden önce de 2 arkadaşımın babası ve annesi hastalanmıştı,çok üzülmüştüm onlara,yaşları da vardı, ama hepsi iyiye gidiyordu,moralim düzelmişti.

En nihayet kavuştuk birbirimize..Dün geldim İstanbul’dan. Çok kısa bir gezi oldu bizim için. Ama eşimle gidince fazla kalamıyorum. Üstelik kızım Malta’da, oğlumda biz dönmeden 1 gün önce Antalya’ya gidince yalnız kaldık İstanbul’da. Aslında evde yalnız kaldık, ama onun dışında ablamlar, yeğenlerim İstanbul’da, akrabalar çok yani. Gezmek de isteyince onlarla da …