Bakın maşaallahım var,yine sık sık  yazmaya başladım.))) Geçen gün bir arkadaşıma oturmaya gitmiştik, Sinop öyle güzel görünüyordu ki evinden, sizinle paylaşmayı unuttuğum için şimdi yayınlıyorum. Çok güzel benim memleketim değil mi?

Sevgili Nilgün’ün günlüğü okurları, Size uzun aralıklarla yazabiliyorum. Yoğun bir yaz sezonu geçirdim pansiyonumda, çok şükür her sene müdavimlerim artarak devam ediyor. Yaz sezonunu kapatıp, tiyatroya ağırlık verdim ve onun temposuna kaptırdım kendimi. Yaptığımız işler o kadar güzel ki bu tempoya kapılmamak elde değil.

Merhaba sevgili okuyucularım. Bir kaç gündür yazamadım size..Ya inanır mısınız, bir türlü vakit bulamadım yazmaya. Bir koşuşturmadır gidiyor. Allah’tan hepside sevdiğim koşuşturmalar.

Bu satırları size Doha Havaalanından yazıyorum. Dün Bali’den saat 19.05 de ayrıldık. Dün sabah kahvaltı sonrası Kadir ve sevgili eşi Dian bizi arabalarıyla gelip aldı, kişi başı tek valizle geldiğimiz Bali’den 2 şer valizle ayrılmış bulunuyoruz.)))

  Dün gece konservatuvarımızın T.S.M. çalışmalarına başladım. Aslında geçen hafta açılmıştı, ben gidememiştim. Dün gece arkadaşlarımla ve hocalarımla, tekrar kavuşmanın keyfini yaşadım.

  Sabah kahvaltı yapıp yüzdükten sonra, otelimizin bulunduğu mahalledeki yöresel dükkanları dolaştık. Arkadaşlarım bol miktarda sarong  (bele sarılan örtü) satın aldılar, bende değişik teknikle yapılmış akrilik  bir tablo aldım.

  Bu sabah Cumhuriyet Bayramı tatili dolayısıyla evde kahvaltı edebilecektim kızımla. Alışverişe çıktım, elimde bez torbam, yıllardır aynı torbayı kullanıyorum. Gerektiğinde yıkıyorum, bazen çanta değiştirirken kaybedip yeniden buluyorum, ama bu torba sayesinde bir sürü poşeti kullanmaktan kurtulduğum için çok mutluyum.

Bu hafta bir kitapla beraberiz, ve bu kitap benim için de çok özel. Turan Beyi yazılarımı takip edenler bilir, o da işitme engelli, o da okuma ve eğitim gönüllüsü bir dost.