Vallahi inanması zor…. Özellikle benim yaşımdakiler için. Ama ben Allah’ıma öyle çok teşekkür ediyorum ki, teknolojiyi kıyısından köşesinden yakaladığım  ve onu takip etmeye çalıştığım için. Hepimizin evinde muhakkak buzdolabı vardır.Artık o bir olmazsa olmazımız. Ve sıraylada diğerleri geliyor tabii.Çamaşır makinesi, bulaşık makinesi vs. Şimdi nereden nereye geleceğim, artık olmazda olmazlarımızın …

Ruh her zaman bilir, ama biz bazen duymamayı seçeriz içimizin söylediğini. Daha çocuktum, arada Allah beni insanları iyi etmem için dünyaya yolladı, derken kendim de şaşırırdım niye böyle dediğime.

Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Şöyle Avrupa’nın Akdeniz kıyılarında benimle biraz dolaşmaya ne dersiniz? Geçtiğimiz Mayıs ayında bir toplantıya gitmek üzere İstanbul – Nis uçak bileti aldım ve Fransa, Monako ve İtalya’nın harika sahillerini görme imkânı da buldum. Şimdi sizlere bu üç ülke bir günde nasıl hızlı ve ekonomik bir şekilde …

  Bu ne yaaw…Bugün Perşembe ve ayın 7 si oldu. Artık ne günleri saymaya, ne de saatlere bakmaya cesaretim kalmadı. İnanın uçuyor günler. Bu hafta yine bitti işte, yarın Cuma….

  Çok ilginçtir ki, bu kitap yayınlandığında,yazar ve yayıncı hakkında ahlaksızlığa teşvik suçundan dava açılmış.)))Güldüm …Kusura bakmayın yani yazara da yayıncıya da açıdım. Yaşasalardı ve şimdi ki TV kanallarındaki dizileri izleselerdi, ne kadar usturuplu yazılar yazmışız diye hayıflanırlardı.

  Bugün (dün) saat 19.00da , Yaşlılar Evini Önünde, Sifad 19. Geleneksel Yaz Sergimiz açıldı. Sergimiz karma fotoğraflardan oluştu. Saat 16.00 da gidip hazırlıkları yaptık. Saat 19.00 da da Valimiz ve Valiliğin Yatırım Danışmanı Hayati Yaşar Bey,sergi açılışımıza geldiler.

Daha önce yazmıştımya, aşk romanları okumakdan artık baydım diye, şimdi sırayı cinayet romanları aldı.))) Beyoğlu’nun En Güzel Abisi’nden sonra şimdi de Kaiken’i bitirdim. Bir zamanlar ilk 10 daydı. Ayy hiç cinayet romanı sevmem diyen ben, şimdi ikidir böyle romanlar okuyorum. Zamanla insanın tarzı değişiyor demek ki.

21 Aralık 2012… Dünyanın sonu, Maya Takvimi’nin bittiği gün…Hepimizde biraz korku var tabii. Ben Ankara’da bir nefes seminerindeyim. Bütün koçlar toplandık, seminer öncesi niyetlerimizi anlatıyoruz.