Banu Conker

  İçimdeki çocuk hala yaşıyor, bütün gücüyle ve neşesiyle içimde şakıyor, ama bir yandan da zaman geçiyor ve yaş alıyorum. Yaşlanmayı değil, yaş almayı seçtim ben. Bedenim eskise de, öğrenme, farketme, ilerleme, hayat enerjimi daimi kılma çabam her gün yerinde…

Bazı tanıdıklarım var, kilolu insanları küçümsüyorlar. Sadece boğazını tutmakla kilo kontrolü olacağını düşünüyorlar. Evet, haklılar. İnsan boğazına hakim olursa kilosunu kontrol altında tutabilir, kilo verebilir. Ama bu sadece o insanın yaşadıklarıyla ve bilinçaltının isteğiyle ilgili bir şeydir. Bizim o kişiyi küçümsememiz neye yarar?

Çok seviyoruz senaryo yazmayı. Bir bakışın altında yatanlar hakkında sayfalar dolusu hikaye uydurabiliyoruz. Sonra da o hikayelere göre bir hayat yaşamaya başlıyoruz.

Yıllardır nefes çalışması yapıyorum. Nefes yaptıkça enerjimin ve bedenimin temizlendiğini son zamanlarda farketmeye başladım.  Nereden mi farkettim?

Kıyamet dendi, dünyanın sonu dendi, hızlı bir şekilde koca bir yıl daha bitti. Dünyanın ekseni biraz kayınca dönme hızı da artınca, aslında biz bir günü 16 saat gibi yaşamaya başlamışız.

Birbirini tanıyanların, komşuluğun hala geçerli olduğu eski bir İstanbul mahallesinde, güzel bir sokakta oturuyorum. Komşularla görüşülür bizim sokakta, bazen sokağın başından sonuna yürümek selamlamaktan sohbete, hatta yemeğe kalmaya giden bir yolculuktur. Komşularımdan biri bana annesinin yaptıklarını anlattıkça içim gidiyordu. Emekli, iki çocuk annesi bir kadın nasıl bu kadar yaratıcı olabiliyordu?

1969 Istanbul doğumlu Banu Conker ilkokulu Sarıyer Pertevnihal İlkokulu’nda, ortaokul ve liseyi Avusturya Lisesi’nde bitirdi. Halkla İlişkiler sektöründe çalışmak isteyen Banu İ.Ü. İletişim Fakültesi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler mezunu ve üniversite yıllarında Milliyet Sanat Dergisi’nde staj yapmasına rağmen tekstil sektöründe çalışmayı seçti. İlkokulda şiirler yazarak başladığı yazı hayatı ara ara …