Kitaplar

Bugün bir kitapla aranızdayım. Nural Yılmaz’ı facebook da Kanserle Dans grubu sayesinde tanıdım. Benden 1 yıl sonra aşağı yukarı aynı evrede meme kanserine yakalanmıştı.  Gerçi Kanserle Dans grubu da başlı başına bir yazıya konu olacak bir grup.

Seyahate giderken almıştım bu kitabı. Fazla yer tutmasın diye ince fakat güzel olsun demiştim.

Bu kitabı okuyalı bir ayı geçti, ancak yazma fırsatım oldu. Bu kitabı okumaya başladığımda beklentim büyüktü galiba, ama sonuçta vasat bir kitap geldi bana.

Şükürler olsun tanrım, en nihayet Mayıs ayından bu yana ilk romanımı okuyup bitirdim.

Yine dünya klasiklerine döndüm. Kitaplığımda 1996 basımlı bu romanın 1. Ciltini buldum ve okuyayım dedim. 1. Cildi 428 sayfa yeni bitirdim. Ama 2. Cildini nerede bulacağım bilmem. Bir kütüphaneye bakarım yoksa, şu anda kitapçıda tek cild halinde satılanı alıp kaldığım yerden okurum diye düşünüyorum. Güzel bir roman. Anna Kaenina, Rus …

‘’Lydia öldü. Ama henüz kimse bilmiyor… Böyle başlıyor bu hikâye. Lydia’nın kahvaltıya inmediği o mayıs sabahında. Lee ailesi; pişmanlıkları ve kırgınlıkları, ihanetleri ve güvensizlikleri, söyledikleri ve söylemedikleriyle mutfak masasında beklerken. Sonrası, adına mutluluk dediğimiz denge oyunu ve bizi bir arada tutan sırlar üzerine başka bir hikâye…

  Fi, Çi, derken şimdide son kitap Pi’yi bitirdim. En kalında buydu.701 sayfa. Vallahi bu 3 kitap sanırım kalınlık yönünden 6 kitaba bedeldi. Ama ben beğendiğim için zevkle okudum

Fi’yi geçenlerde bitirmiştim, serinin ilk kitabıydı, şimdi de Çi’yi bitirdim. Ben beğenerek okudum 2 ciltide, şimdi 3.sü de Pi…O en kalını. Ama sevdiğim için zevkle okuyorum. Tek sorun kalın olunca tutmam zor oluyor. Birde ben asla oturarak okuyamıyorum, muhakkak yatacağım okurken.