İÇİMİZDEN BİRİ: ECE SAYGI…..Sessizliğin Sesi..

Ece Saygı’yı İstanbul İED ziyaretimde tanımıştım. Kendisi idealist güzel bir gençkız. Kendisini anlatırken bir an beni anlatıyor sandım ne tuhaf değil mi?   

Şimdi kısaca onu tanıyalım: 8 aylıkken havale geçirdiği için işitme sinirlerinin öldüğünü, 1 yaşından 7 yaşına kadar dudak okuma, dinleme ve okuma yazma dersleri aldığını söylüyor. 4,5 yaşında koklear ımplant ameliyatı olmuş. Koç Üniversitesi Elektrik-Elektronik mühendisliği 1.sınıfında okuyor. Bu bölümü seçmesinin sebebini: işitme engelli kardeşlerime yardımcı olmak ve onlara cihaz yapmak istememdir,  diye özetliyor.

İşitme engeli ile ilgili onu duygulandıran bir şey olup olmadığı soruma: İnsanların başarılarımdan, mücadelemden dolayı bana saygı göstermesi, hatta beni örnek almalarını görmek hoşuma gidiyor, diyor. Üzen konu ise hiç aklına gelmiyormuş.

Annesine küçükken “benim kulağım niye böyle?” diye sorduğunda abisinin de gözlerinin görmediği için gözlük taktığını, kendisinin de kulaklarının duymadığı için işitme cihazı taktığıcevabını almış. Harika bir cevap bu.(Nimet hanıma teşekkür ederim.)

İnsanlarla iletişim kurarken sıkıntı çektiğinde o kişiye nasıl davranması gerektiğini söyleyerek sorununu çözüyormuş, hatta bu konuda aşağıdaki yazıyı kaleme almış. Onun izniyle sizinle paylaşıyorum. Biraz uzun olsa da lütfen üşenmeden okuyun.

Güzel günler dileğiyle..

 

Gül Ustabaş GENÇ
GÖRÜNMEYEN ENGEL

İşitme engellileri anlamak isteyen birkaç tanıdığım olduğu için, belki bu konuyla ilgilenen birkaç kişi daha çıkabilir düşüncesiyle herkesi bilgilendirmek amacıyla bu yazıyı yazmak istedim. Öncelikle işitme engelliler hakkında kısa bilgi vereyim; ardından da nasıl davranırsanız ilişkinizin iki taraftan da pozitif bir şekilde gelişebileceğiyle ilgili ipuçları vereyim. Merak etmeyin zor değil 🙂
İşitme engeli, görünmeyen bir engeldir. Bu durum hem işitme engellileri, hem de onları tanıyan insanların işini zorlaştırıyor. Her işitme engellinin hikayesi, duyma seviyesi çok farklı. Dolayısıyla kimin ne kadar ve hangi kalitede duyduğunu kestirmek çok zordur. Bazı günler muazzam rahat bir şekilde iletişim kurabilirken diğer gün kuramıyorlar veya kurmakta zorlanıyorlar. Bu bir sürü sebeplerden kaynaklanabilir. Çevre olabilir, konu farklılığı olabilir, duygusal değişim gibi bir sürü sebep olabilir. İşitme engellileri en çok üzen davranış şekli ise, insanların onlarla bağırarak konuşmalarıdır. Bu onları utandırmakla beraber, anlamalarını da kolaylaştırmaz.
İşitme engellilerin çoğu dudak okumayı biliyor. Dudak okuma, konuşmayı görsel bir şekilde anlayabilme tekniğidir. Bu teknik; konuşma temasının, dilinin ve geriye kalan duymanın yardımıyla dudak, yüz ve dil hareketler sayesinde sağlanır. Dudak okuma çok büyük bir konsantrasyon işi olduğundan, insanlarla konuşmak onlar için çok yorucu. O yüzden dinlenmek için arada biraz zamana ihtiyaçları var.
İletişim kurarken nasıl davranmalısınız?
Bir şey söylemeden önce arkadaşınızın dikkatini size verdiğinden ve yüzünüze baktığından emin olun. Dikkatlerini çekmek için onun adını söyleyin. Çünkü onlar genelde kendi isimlerini diğer sözcüklerinden daha iyi duyarlar. Onlarla arkası dönükken konuşmayın ya da konuşmaya başlamadan önce dikkatlerini çekmek için hafifçe dürtün veya isimlerini söyleyin. Mümkün olduğunca önden ve yandan konuşun, böylece dudaklarınızı görebilsinler.

Konuşmaya başlamadan önce radyoyu veya televizyonun sesini kısın, çünkü etraftan gelen seslerin onların sizi anlamayı zorlaştırdığını bilmelisiniz. Ayrıca mümkün olduğunca uygun ortamlarda bulunun, örneğin aydınlık ve gürültüden uzak ortamlarda bulunun. Yani dudağın görünür olması şart ve ağzınızın önünde bir şey olmamalı örneğin eliniz olabilir. Gözlük takmanız da işitme engellinin anlamasını zorlaştırabilir, duruma göre ayarlayın. 🙂
Mümkün olduğunca yavaş konuşun; yüz ifadeleri, mimikler ve vücut dilini kullanın. Konuya başlamadan önce arkadaşınızı konuyla tanıştırın. Mesela bir araba markasından konuşmaya başlayacaksınız. Önce araba deyin, sonra marka ismini söyleyin.
Biraz sabırlı olun ve özenli bir şekilde iletişim kurun. Siz konuşurken, arkadaşınızın sizi takip edebildiğinden emin olun.
Dolaşırken mümkün olduğunca arkadaşınızın iyi duyan tarafından yürüyün. Yürürken aynı anda hem dudak okumak hem de konuşmanın zor olduğunu tahmin edebilirsiniz.
Grup konuşmasında arkadaşınızın dudak okumayı takip etmesi çok zor olacağı için konuşulanları kaçırması normaldir. Eğer konuşmaları kaçırdığını fark ederseniz, ona kısaca bir şekilde anlatın veya çaktırmadan dudağınızı oynatarak konuşmanın konusunu söyleyebilirsiniz. O da inanamayacağınız bir şekilde kaçırdıklarını telafi edip konuşabilir veya konu hakkında bilgilerini aktarabilir.
Daha da önemlisi, işitme engellilerin neredeyse hepsi havaalanlarında, istasyonlarda veya herhangi bir yerde yapılan anonsları anlayamamaktadır. Dolayısıyla anonslar bittiğinde söylenenleri kısaca arkadaşınıza anlatın.
Ayrıca arkadaşınız sizi anlamadığında tekrar edin, bir daha tekrar edin. Sonra baktınız ki hiç olmuyor, “Bir yere yazabilir miyim? “ diye sorabilirsiniz. Ama anlamadığı için özür dilemesine asla izin vermeyin, çünkü işitme engelli olması kimsenin suçu değil.
Biraz sabır işi olduğunu biliyorum, fakat emin olun iletişim sağlandığı sürece siz de onlarla arkadaş olmaktan büyük keyif alacaksınız.
Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙂

 

Sevgili Ece, bizde çok teşekkür ederiz.