Sinop Engelsiz Yaşam Merkezi’n de doğum günü.&Gönül Elçileri…

Osman ve Öznur’un bugün doğum günüydü….
Ne zamandır ben ve arkadaşlarım ,Engelsiz Yaşam Merkezi’ne gidip, oradaki çocuklarla birlikte olmak istiyorduk.Hatta Berrin Hanım’a, çocukların doğum gününü kutladığınız da haber verin bizde gelelim birlikte kutlayalım demiştim. Ve bir türlü gerçekleştirememiştik ta ki bugüne kadar.
Berrin Hanım, cumartesi, Öznur ve Osman’ın doğum gününü kutlayacağız,bir işiniz yoksa gelebilirsiniz dedi. Bizim içinde uygundu tamam dedik. Ben telefonda çocukların yaşını öğreneyim ki, ona göre hediye alalım dedim. Beklentimde işte 10-15 yaş gibi. Bana dedi ki, kızımız 29 ,oğlumuz 40.Ben bir süre cevap veremedim telefonda. Beklentimizin çok çok üstünde çıktı yaşları.))Ne tür hediyenin uygun olacağını da öğrendikten sonra, bugün için hazırlandık. Saat 13.50 de okuldaydık. Kapıda bazı gençler bekliyordu. Birde takım elbiseli, kravatlı,şık bir bey vardı. Arkadaşlarım ilk geldikleri için bana soruyorlar kim ,kim diye. Ben de o bey için ya öğretmen , ya koruma, bilmiyorum ilk görüyorum dedim. Sonra danışmaya uğradık ve içeri girdik.Bugünkü nöbetçi öğretmen bizimle ilgilendi, Bu arada ben aylık doğum günü çizelgesinin bulunduğu listeye bakıp kimlerin doğum günü olduğunu öğrendim. Listeye baktığımda şaşkınlığım bir kat daha arttı. Kapıda öğretmen veya koruma diye düşündüğüm beyin, doğum gününü kutlayacağımız Osman olduğunu gördüm.))

lirik ile ncabaci

toplu dans kapanıs ile ncabaci
Tiyatro salonunda toplandık. Hepsi hazırlanmışlar, bazıları özel dans kıyafetlerini giymişti. Salonda herkes yerlerine yerleşti ve müzikle birlikte eğlencede başladı. Hepsi büyük bir çoşkuyla dans etti. Bize sarılanlar, öpenler, bir görecektiniz mutluluklarını.))Çoğu beni hatırladı.)))

Sonra koca bir pasta geldi,mumlar üflendi, hediyelerimizi verdik, resimler çektirdik. Pastalarımızı yedik. Çok güzel bir gün oldu bizim ve çocuklar için. Onlar hep birlikte sahneye dans etmeye çıktıklarında çok duygulandım..Göz yaşlarımı tutmakta zorlandım..Onların yüzlerinden eksilmeyen gülücükleriyle dans etmeleri, mutlulukları bizi hem sevindirdi, hemde hüzünlendirdi…
Ahh sevgili okuyucularım ahh..Şu yum yok, bu yum eksik filan diye, ufak şeyleri dert etmeyin ne olur…Sevgili genç evliler yok kızım oldu, niye oğlum olmuyor gibi de saçma düşüncelere kapılmayın. En büyük mutluluk ve zenginlik kendinizin ve sevdiklerinizin sağlığı..Eğer sağlığınız yerindeyse, diğer şeylerin hepsi geride kalıyor..
Bu gününüzün kıymetini bilin,bilin ama gelecekte başımıza neler gelebileceğini de göz ardı etmeyin. Olmaz diye bir şey yok, her an her şey olabilir. Bu düşünceyle de ara ara empati kurun. Siz o durumda olsaydınız ,nasıl davranılmasını isterdiniz kendinize, bizler ne gibi kolaylıklar tanıyoruz bu gibilere? Şartlarını kolaylaştırıyor muyuz,onlar için uygun ortamlar hazırlıyor muyuz, gerekli ilgi ve sevgiyi gösteriyor muyuz?Neleri ihtiyaçları olabilir diye düşünüyor muyuz?Bu soruları gözünüzün önüne getirip cevaplayın lütfen..

Bu arada Engelsiz Yaşam Merkezi Müdürü Berrin Hanım’ı ve onun nezdinde çalışanları canı gönülden kutluyorum. Bugün oradaki öğretmenlerin ve çalışanların ne kadar özveriyle çalıştıklarına bir kez daha şahit oldum. Hepinizi canı gönülden kutluyorum. İyi ki varsınız, sizlerin hakkı ödenmez inanın..
Değerli okurlarım. Gönül Elçileri terimini hiç duymuş muydunuz?Duymamışsanız şu 42 saniyelik videoları izleyin lütfen.Ve vereceğim adrestende gerekli bilgileri edinebilirsiniz. http://www.aile.gov.tr/tr



Alo 183..Çözümü yalnız aramayın 183ü arayın…
Aile ,Kadın, Çocuk,Yaşlı ve Engelli Sosyal Destek Hattı…
Bu konuyla ilgili size daha detaylı bilgiyi sonra vereceğim….
Şimdi sadece soruyorum.BUGÜN İNSANLIK İÇİN NE YAPTIN?
İyi geceler…