Ben onu tuz kadar sevdim. …Bi’Tutam Tuz…

Boşanmıştım. Çocukluğumdan beri kurduğum, inşa ettiğim tüm hayaller yıkılmıştı, dünyam yıkılmıştı. Öfke doluydum.
Bir süre sonra yoruldum içimdeki öfkeden. Bir karar vermem gerekiyordu. Ya öfkeme yenik düşecek, kendi kendisiyle daima kavgada olan bir kadın olacaktım ya da yeni bir hayata başlamam gerektiğini kabul edecektim. Ben de yeni bir hayata başlamam gerektiğine karar verdim.
Bir akşam birdenbire yazmam gerektiğine karar verdim. O zaman bloglar yok ortada ya da var da, ben bilmiyorum. Yine de yazmaya başladım. Kendim için bulduğum bir terapiydi bu aslında. Öfkemi içimde tutmak yerine kusmalıydım, akıtmalıydım ve kurtulmalıydım ondan. Her akşam oturdum bilgisayarın karşısına. Bazen kendimden bazen bir başkasından bazen bir okuduğumdan bazen bir gördüğümden yazdım. Günler boyunca yazdım. Sonunda bitti, artık içimde bir şey kalmamıştı.
Sonra yazdıklarımı rafa kaldırdım, ama nedense içim hep yazdıklarımın kitap olmasını istedi, özellikle boşanmış kadınlar için ve tabii ki boşanmış anneler için. Bir arkadaşımın arkadaşı yeni boşanmıştı, ona yolladım yazdıklarımı, ‘oh iyi geldi bunları okumak’ dediğini duydum arkadaşımdan. İç sesim doğru söylüyordu demek ki, iyi gelecekti bu kitap.
Yıllar sonra adaşım Banu Özkan Tozluyurt İmza Kızın projesi için birlikte çalıştıkları Yitik Ülke’yi önerdi. Kitapları da olan yayınevi ortağı Kadir Aydemir ile tanıştım. Daha sonra kitabın düzeltilmesi için yardımcı olan zehir(süper kitap kurdu anlamında) Zerrin ile tanıştım. Güzel sesiyle uyardı beni hatalarım konusunda, bazı yerleri yeniden yazdırdı, buraları okur anlamaz, dedi. Yazdıklarıma pek dokunmayı sevmiyorum, sanki yazdığım andaki duygu bozulacakmış gibi geliyor, ama yine de söz dinledim elimden geldiğince.
En sonunda çıktı kitabım. Kapağına aşık oldum. Tam da ben gibi olmuştu. Kapağı çizen Savaş Çekiç’e de teşekkür ediyorum. Çok heyecanlıyım. Satılacak mı, beğenilecek mi, işe yarayacak mı, biraz dokunacak mı ruhlara? Bekleyip, göreceğim.
İnternetten almak isteyenler için:
http://www.idefix.com/kitap/ben-onu-tuz-kadar-sevdim-banu-conker/tanim.asp?sid=H65XLI16OO6THRLKFGP7

Hakkımda Nilgun

Sinop'ta yaşayan, Sinop'lu bir bayanım. Gezmeyi, yüzmeyi, konuşmayı, sosyal aktiviteleri çok severim. İnsanlara yardımcı olmak beni çok mutlu eder.Ve tam bir Sinop Aşığıyım. Bu kadar yeterli mi?)))

İlginizi Çekebilir

blank

2017 geldi…Bi’Tutam Tuz..

Günaydın sevgili nefes dostu, Büyük umutlarla beklediğimiz 2017 en sonunda geldi ve ilk saatlerde yine …

Yorum

  1. blank

    Ben imzalı istiyorum Banu hanım..:)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.