NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Saymadım kaç yıl oldu,sen ellerin olalı, gibi şarkı sözüne benzedi başlığım.
Ah sevgili okuyucularım nasıl geçti habersiz o güzelim günlerim.)))))
Hayırdır inşallah!!!Oldu olacak ben günlüğümü artık şarkı sözleriyle yazayım.))))
Ya inanın günler nasıl geçti, kaç gün oldu ben bilgisayarın başına oturmayalı artık saymıyorum. Ancak bugün bismillah değip başlıyorum yazmaya.
Ayın 13 olmuş hiç farkında değilim. Neyse Allah sağlık versin. Neden yazamadım. Bu ara çocuklarım geldi. Ve benim normal yaşantım ,birden hareketlendi, hızlandı, koşuşturmam başladı. Birde oruçluydum ama yinede onlara ayak uydurmaya çalıştım.Tabii bu arada yorgunluktan baygın düştüm. Eğer hemen o ara diyetisyene gitseydim 3 kilo verdiğimi görürdü kadın.
Neyse bayram geldi yeme içmeler başladı, arada ki boşluğu hemen telafi etmişim.))))
Bu arada ramazan ayının son gecesinde,Utku Güdü mini bir konser verdi ve kapanış yine marşlarla bitti.Senesine güle güle ermek nasip etsin inşallah.
Utku Güdü-Ramazan Etkinlikleri ile ncabaci
10. yıl marşı_x264 ile ncabaci
Kızımın gelişiyle başlayan hareketlilik, oğlumun gelişiyle de hat safhaya ulaştı. Bayramda hep beraber olmak çok sevindiriciydi. Özlemişiz ikisini de.Bu arada mutfak işlerimde arttı. Ne yersiniz , ne pişireyim diye döndüm etraflarında.)))
Bayramın ilk günü emekli polis olan kayınpedrimi ziyarete,emniyet müdürlüğünden geldiler. Çikolata yaptırmışlar, elini öptüler, bayramını kutladılar, çok hoşuna gitti.İnce bir düşünceydi,polis teşkilatımızı kutluyorum.
Daha sonra bizde çocuklarla Tatlıca Şelalelerine gittik. Nasıl kalabalıktı anlatamam. Araba park yeri yoktu..Döndük dolaştık, biri çıktı biz park ettik.3 er sıra olmuş arabalar, çoğuda İstanbul plakalıydı. Sinop bu bayram doldu taştı. Sokaklarda bırakın arabayla dolaşmayı, yürüyecek yer bile kalmamıştı.Saat 24.00 de etraf,sanki 21.30 gibi kalabalıktı. Fırınlarda ekmek kuyrukları vardı.Vallahi biz şehir içinde değil, tekneyle denizde olmayı tercih ettik. Sahillerde ana baba günüydü. Yok yok bu kadar kalabalık çok korkunç inanın.
Sabah 3.00 e kadar müzik sesleri, gürültüler vallahi, Tersane mevki, yaşanılacak gibi değil di. Neyse bayram bitti, çocuklar gitti, bizde yazlıkdan kendi evimize geldik. İlk gece inanamadım, ağustos böceği sesleriyle uyumuşum, sabah da horoz sesiyle uyandım. Kendimi bir çiftlik evindeymişim gibi hissettim. Ne kadar özlemişim, sessizliği.
Ama bu evde de 3 gündür çalışıyorum.Canım çıktı desem yeridir.Ev temizliği birşey değil,ama dolap içlerini temizleyip ayıklamak, insanın çok vaktini alıyor. Bugünlük yeter değip bilgisayarı açtım. Bu arada 8 temmuzdan beri laptopum yok. Hala tamirde. Casper’ı da, Hepsiburada.com’u da şikayet ettim. Bekliyorum. Artık yeni bir bilgisayar değil, paramı istiyorum. Bakalım nasıl sonuçlanacak.
Sevgili günlük, şimdilik yazacaklarımı burada bitirsem, yine işlerime dönsem diyorum…Oldu mu? Haydi hoşçakalın o zaman.Sevgiler Sinop’tan.
