NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Birkaç ay önce Nevşehir fotoğraf gezisi yapıyoruz diye mesajı gördüğümde, hiç ihtimal veremedim gideceğime. Sebep de uzun bir yol olduğu ve otobüsle kesin gidemeyeceğimi düşünmemdi. Eşime sorduğumda gidelim değince Allah biliyor ya şaşırdım kaldım. Evliliğimiz boyunca eşimle gideceğim 4. Gezim olacaktı. .Ben de hemen tamam değip isimlerimizi yazdırdım. Ve geçen Cuma akşamı saat 21.00 de Hayal Cafe önünden otobüsümüz kalktı.
Ben daha öncede gezilerine katıldığım için, çok şamatalı, güzel, eğlenceli geçtiğini biliyordum. Gerçekten bu defada öyle oldu.
Sabaha kadar sohbet ettik. Ben, toplasan 10 dakika uyuya bildim. Ve sabah 5.30 gibi Ürgüp’te, balonların kalktığı (adını şimdi hatırlayamadığım) yerdeydik.
Sayısız balon uçmaya hazırlanıyordu, birçok yerli ve yabancı turist bekliyordu balona binmek için. Hazır olanlar uçmaya başladıkça, gökyüzünde ki görüntüyü görecektiniz. Çok güzeldi. Bol bol fotoğraf çektik. Ama hava bir soğuktu, bir soğuktu anlatamam. Sanıyorum -10 dereceydi. Sadece parmak uçlarım ve yanaklarım açıktaydı ve inanın elimi üfleye üfleye yüzümü ısıttım. Acayip bir soğuktu.
Bu arada Sille Sanat Sarayı üyelerinden Derya Atasever Yazar Hanım bizi karşıladı ve sabah kahvaltısı yapmak için Nevşehir’de Aydede Resturana gittik. Biraz dinlendik ve oradan Avanoz Sanayi ye gidip çömlek yapımını izledik, bol bol fotoğraf çektik. İşçilerle sohbet ettik. Her iş yerinde Atatürk posteri vardı, çok sevindim.
Sonra Zelve Açık Hava Müzesine gittik. Bol bol taş evler ve peri bacaları görüntüledik. Bu arada hava ısındı, 8 dereceye çıktı, günlük güneşlik oldu. Sabahın soğundan sonra , bu sıcaklık çok iyi geldi. Rehberimiz ,2 gün önce sıcaklık gündüz -16 dereceydi dedi. Allah’tan bizim olduğumuzda sıcaktı, yoksa çok zorlanırdık gezerken.
Gezmelerimiz böyle devam etti. O gün öğle saatlerinde bir balon kazası olduğunu öğrendik. Bazı gençlerimizin aileleri, aman binmeyin diye çok ısrar ettiler. Zaten 7 kişi binecektik, ama bu ölümlü kazayı duyunca tırstık ve binmeyelim kararı aldık. 3 arkadaşım kararsız kalsa da, bizde onların fikrini değiştirdik.
Ve bol bol gezdik, arabaya bir biniyor bir iniyoruz. Dere tepe düz gidiyoruz. Ama fotoğraf çekmek böyle bir şey. Gerçekten emek istiyor. Ve bir o kadarda zevkli.
Şarap tadım merkezine gittik. Tursan ‘dan Emir marka beyaz şaraplardan aldık. Hemen ilerisinde Asmalı Konak vardı, orayı dışarıdan görüntüledik.
Ve bol bol gezdik. Öyle çok yere gittik ki, isimlerini aklımda tutamadım.
En son da akşam üzeri de Aşıklar Tepesine çıkıp gün batımını çektik. Gün batımı zamanı hava çok soğudu. Yine donduk ama fotoğraf çekme sevdasına, katlandık. Açık söyleyeyim burada ki gün batımını hiç beğenmedim. Bence bir özelliği yoktu. Ah Sinop ahhh, dedim içimden.
Bu arada facebook sayfasından canlı canlı görüntüler çekip yayınladım.
Ve nihayetinde saat 20.00 de gün batımı sonrası otelimize geldik.
Otelimiz çok büyük ve çok güzeldi. Havuzu donmuş, buz tutmuştu. Odalarımız çok güzeldi. İlk kez 2,5 metre genişliğine yakın koca bir yatak da yattık. Üstelik bütün bir yatak, yani tek kişilik 2 yatak birleştirilmiş değildi. Çok rahattı. Akşam yemeği de mükemmeldi. Yok yoktu vallahi. Tatlısından tuzlusuna, et çeşitlerinden, soğuk mezelere herşey doluydu. İyi ki 1 gece kaldık. Yoksa kesin yerdim.
O gece arkadaşlar eğlenmek için bir yere gittiler, bana da çok ısrar ettiler ama, çok yorgunum gelemem dedim. Eşimden izin istiyorlar benim için.))))Eşim istediği yere gidebilir dedi. Bu defada kızlar şaşırdı.)))Ama ben odama zor gittim yorgunluktan. Yine de maşallah 23 saat minibüste ve dışarıdaydık, iyi dayandım.
Hatta bazı gençlerde yorgunluktan gece dışarı çıkamamışlar.)) Ama çok güzel tatlı bir yorgunluktu. Çok güzel bir gün ve birliktelik yaşadık, tüm arkadaşlarıma, yani SİFAD ekibine çok teşekkür ediyorum.
Devamını sonra yazacağım. Bu akşamlık bu kadar yeter.
İyi geceler.
