NİLGÜN'ÜN GÜNLÜĞÜ – SİNOP AŞIĞI 
Hepinize iyi akşamlar…
2018 yılına girmeden önce sizlere son birkez daha bu yıldan merhaba değip günlüğümü paylaşmak istedim.
Nasılsınız? Ne çabuk geçti bu yıl da değil mi? Sizi bilmem ama, benim için yine uçup gitti koca bir yıl daha. Şöyle bir düşünürsem de fena geçmedi çok şükür.
Ama ben tekli yılları daha çok severim, daha çok seyahatlerim olur tekli yıllarda.))))
2005 de Afrika, 2007 ve 2009 da Amerika, 2011 Norveç, 2013 Yunan Adaları ve Batum,2015 Adriyatik, 2017 ispanya ya gitmişim. Halbuki çift yıllarda, 2012 Batı Akdeniz , 2014 de Bali ‘ye gitmişim. Onun için bu yıl, ya bir tur gezisi ya da bir ziyaret gezisi gerçekleştirme ihtimalim yüksek.
Malum bu yıl hiç yurt dışı gezim olmadı ama yurt içi gezilerimde fazlasıyla olmuş. Gezmek güzel gerçekten Allah sağlığımızı ve imkanlarımızı var ettiği sürece inşallah gezeriz.
Her zaman olduğu gibi işin başı sağlık, en büyük zenginlik sağlığımız oluyor, insan kaybettiğinde değerini anlıyor. Onun için, siz siz olun (özellikle genç okurlarım)ilk olarak sağlığınızı ön plana alın. Diğerleri bir şekilde nasıl olsa gerçekleşiyor.
Geçen hafta liseden arkadaşlarımla Cem’s Cafe Bistro ya gittik. Yeni yeri Saray Resturantın hemen ilk sırası olmuş, önceden orada Glenbevy vardı şimdi o kapandı, yerine Cem’s taşınmış. Mantı yedik, çok güzeldi. Bir ara yer değiştirdik, aslında dalga görünmüyordu ama çok sallandı başımız döndü, bizde çay içmeye başka yerde devam ettik. Güzeldi sohbetimiz.
Pazar günü diğer grup arkadaşlarımla sinemaya gittik, Şampiyon filmine. Çok güzel bir filmdi, bol ağlamalı, kanser hastalığı ile çok fazla ilintiliydi izlemeye gideceklerin dikkatini çekerim. Gerçek hayat hikayesi olduğunu filmin sonunda anladık. İsminden de anlayacağınız gibi bol bol at yarışı izledik, birkez daha atları çok sevdim.
Bu yıl bana enerji versin diye yine Christmas ağacımı kurdum, altına hediyelerimi yerleştirdim. Akşamları ışığını yakıyorum ve eski günleri hayal ediyorum. Radar üssü açıkken gelen bir alışkanlık, her yıl kurardım ve bana gelen hediyeleri yeni yıl akşamı büyük bir keyifle yavaş yavaş, açardım. Çok büyük sevinç ve heyecan duyardım bunu yaparken.
Şimdi hediyeler azaldı..O eski heyecanlar kalmadı maalesef.
Resim grubu arkadaşlarımla aramızda çekiliş yaptık ve sadece hediyeyi kime alacağımıza dair çekiliş yaptık ve Perşembe günüde önce hocamıza yeni yıl hediyemizi, ardından birbirimize hediyelerimizi verdik. Çok güzel ve neşeli bir gün oldu bizim için. Bana Nesrin arkadaşım çok güzel bir takı almış, kendisine çok teşekkür ediyorum tekrar. Ben de Müzeyyen arkadaşıma aldım.Hediye çekilişi sonrası Karainci’ye gidip yemek yedik.
Cuma günleri çini kursuna gitmeye devam ediyorum. Çok güzel ürünler çıktı ortaya . Bazen fırınlanmasından sonra bazı şeyler gelebiliyor başına, ama bu defa çoğu güzel çıktı. O kadar çok tabak yaptım ki, şimdi frene bastım artık. Kızım anne ne yapacaksın bu kadar tabağı dedi, üstelik hiçte ihtiyacım yokken. Ama boyamaktan müthiş keyif alıyorum.
Cuma akşamı yine konservatuvar çalışmamız vardı. 9 Şubatta konserimiz var. Maalesef yine Halk eğitimi Merkezinde olacak. Aldığım duyuma göre Kültür merkezine alınan, Almanya’dan gelen, ses sistemini kullanabilecek kimse olmadığı için, ses ayarı iyi olmuyormuş, bu sebepten yine halk Eğitimi Merkezinde olacakmış konserimiz, duyurayım şimdiden sizlere.
Ve bugün cumartesi, arkadaşımız Seval’in doğum günü vardı, hem yeni yılımızı hem de doğum gününü kutladık.Pastamızı kestik, sohbetler el işleri çok çok güzel bir gündü. Ne mutlu bana ki, birbirinden iyi arkadaşlarım var. Sağlıktan sonra en büyük zenginlikte, sevenlerinizin ve sevdiklerinizin etrafınızda olması.
Sevgili okurlarım; mutlu musmutlu sevgi dolu, sağlıklı, bol bereketli, bol kazançlı, , başarılı bir yıl geçiririz inşallah.
2019 yılınız şimdiden kutlu olsun. Sizleri seviyorum…
