Deniz faslını açtım…

Merhaba sevgili günlük…

Sizlere okuduğum kitapların özetini yazdım ama, epeydir neler yaptığımı yazmamıştım. Şimdide biraz yaptıklarımdan bahsedeyim dedim. Şuanda bu satırları size Alinn Otelin önünde, tekneden yazıyorum. Hava çok sıcak , güneş tüm enerjisiyle tepemizde.Biraz sonra kendimi Karadeniz’in serin sularına atabilirim.(Bugün deniz, dünkünden bir tık sıcaktı.Fakat önceki günler daha sıcaktı.)

Evde vaktim olmadığı için laptopumu denize getirdim, nasıl olsa şimdi bana internet lazım değil, yazayım ki, eve gidince de paylaşırım diye düşündüm. Aslında eve gitmeyi de beklemem gerekmiyor, telefonumun fişini buna bağladığımda internete girebiliyorum. Onu da yeni öğrendim. Teknolojinin sonu yok, yeter ki araştıralım.

6 gün önce belim tutuldu. Neden olduğunu anlamadım. Bazı arkadaşlarım bahçede çalışmak yapmıştır dedi, emin olamadım. 4 gün devamlı yattım, şimdi iyiyim çok şükür.(Bugün hafiften yine ağrıyor.) Denizde devamlı sırt üstü yüzüyorum, faydası olur diye düşünüyorum.

Şu sıralar bahçemden biraz uzaktayım, bu sabah sulamaya gittik, hemen otlar bürümüş, hangi birini alacağımı şaşırdım. Belim tekrar tutar diye de korktuğum için fazla eğilmedim. Ya anlamadım gitti, hiç domatesim çıkmadı daha. Çiçekleri var ,hiç domates yok, çıkmayacak mı nedir.Şimdiye kadar 7 tane biber yedik. marul, soğan, maydonoz, dereotu ve semizotu yedik. Birde salatalıklarımın 2 tanesi bir uzamıştı, boyları 1 metreyi bulmuştu, fakat maalesef kökünden kopmuş.Üstünde de okadar çok salatalık vardı ki,çok üzüldüm. Birde bu sabah gördüm yan bahçede kedi doğum yapmış, benim bahçede yavrular oynuyordu. Yavruları kovmak istedim, anneleri tısladı. İşte böyle bahçe hikayem.

Bu arada pandemi dolayısıyla arkadaşlarımla fazla buluşamıyorum. Parka, çay bahçesine de gidemiyoruz, onun için rüzgar yoksa denize gidiyoruz. Alıyoruz yanımıza aperatif birşeyler, bütün gün denizde oluyoruz. Sahiller bomboş sayılır. Yazık çok üzülüyorum böyle bomboş olmasına. Busene yaz böyle geçeçek sanırım. Cesareti olanlar seyahate çıkıyor. Bende o cesaret yok. Bayramda kızım gelmek istedi gönül rahatlığıyla gel diyemedim. Test yaptır da gel dedim, nasıl yaptıracaksa. Allah’ım cümlemizi korusun.

Akşamları yürüyüşe çıkıyorum, ben yürüyüşe tek başıma çıkınca biraz çekinirdim. Yürüyen kişiler yolda azaldığında hemen geri dönüşe geçerdim. Şimdi neredeyse Karakum plajına kadar insanlar var.Ve hele hele Kadınlar Plajının oraya kadar üst üstte gidiyorsun yolda ve gençler maskesiz. Nereden yürüyeceğimi şaşırdım. Artık gidebildiğim kadar arka yoldan gidiyorum, sonra ana yola çıkıyorum.

işte böyle sevgili günlük.Şimdilik yazacaklarım bu kadar kendinize iyi bakın ve maske takın….Hoşcakalın.

Not: Bugün Sinop’ta maske takmak zorunlu oldu, çok sevindim.